Jest to duże i czytelne założenie obronne, datowane na podstawie badań archeologicznych na XIV - XV wiek (i być może koniec XIII).
Składa się ono z majdanu - kopca o kształcie czworobocznym, wokół którego znajduje się nadal doskonale czytelna i okresowo podmokła fosa i wał. Wzniesiono je także na planie czworoboku z zaokrąglonymi rogami.
Od zewnątrz warownia posiadała jeszcze jedno, dodatkowe obwałowanie, zachowane fragmentarycznie.
Jak podaje Narodowy Instytut Dziedzictwa:
Po raz pierwszy wieś Maniów była wzmiankowana w 1193 roku. Z 1290 r. pochodzi informacja o komesie Thymo z Maniowa. W latach 1301-1305 wymieniano rycerza Przecława z Manov, w 1315 r. - Kiliana von Haugwitza. Można przypuszczać, że założenie obronne w Maniowie było siedzibą rycerzy, właścicieli tutejszych dóbr. Po okresie funkcjonowania grodu dobra w Maniowie były własnością m.in. von Schindlów, Abrahama Purschnitza, von Borschnitzów. W XVI-XVIII w. wzniesiono we wsi pałac.
Przed 1945 r. na stanowisku prowadzono badania powierzchniowe. W 1923 r. wykonano przekop przez wał (Fritz Geschwendt). W 1992 r. stanowisko zinwentaryzowano w ramach akcji Archeologiczne Zdjęcie Polski. Grodzisko wymaga badań archeologiczno-architektonicznych. W trakcie badań odkryto fragmenty naczyń ceramicznych.
Grodzisko jest bardzo łatwo dostępne, także latem, chociaż jego układ jest dużo bardziej czytelny w okresie niewegetacyjnym.
Naprawdę warto tu zajrzeć, będąc przejazdem.
Lokalizacja
Zdjęcia wykonałam w maju 2020 roku.
