Strażnicy Czasu

Nie udało się jednak ograć liderów, trzeba uznać, iż obecnie Czarni Staniątki prezentują dojrzalszy, ciut wyższy poziom futbolowego kunsztu niż nasi piłkarze i zasłużenie wywieźli z Gdowa 3 punkty wygrywając 0:2 (0:1). Jeden z motywacyjnych cytatów Napoleona Hilla twierdzi, „wygrywa tylko ten kto ma jasno określony cel i nieodparte pragnienie, by go osiągnąć”. Cel łatwo zapisać, trudniej ziścić plany, nawet te najprostsze. W sobotę na Wisielówce zabrakło miejscowym realizacji ustalonej przed meczem taktyki, wiary we własne siły, pewnie też trochę szczęścia, determinacji i umiejętności, zatem awans do IV ligi trzeba odłożyć ad acta. W sumie mecz wyrównany, goście rozpoczęli spokojnie ale z respektem dla przeciwnika, szczelnie pilnując swojego przedpola bramkowego. Strzałami z daleka próbowali zaskoczyć Darka ale gdowski golkiper nadal wykazuje dobrą dyspozycję. Tylko raz pod koniec pierwszej połowy skapitulował, nie sięgnął mocnej piłki wpadającej do bramki tuż obok lewego słupka. Tak sprawił napastnik gości Bogusławski, notabene wnuk zasłużonego piłkarza Gdovii Bogdana Ciulemby. Gospodarze spotkania też mieli swoje okazje, ale piłka jakoś niechętnie chciała lądować w siatce rywali, skutecznie omijała światło bramki, raz celnie trafiła w poprzeczkę.

Po przerwie obraz gry ten sam, gdowscy skrzydłowi Noga i Wołek szarżowali niby flankami ale bezskutecznie, Kwieciński też jakiś bez formy, tylko Darek musiał czujnie stać na posterunku, parował ostrzał na przemian z lewa i prawa, na środku i w polu. Na koniec niewiele brakowało by wyszedł z obronną ręką przy karnym. Sala podciął atakującego w polu bramkowym ale egzekutor jedenastki nie dał żadnych szans Darkowi, uderzył mocno przy samym słupku, 0:2. Fani Czarnych nie kryli radości choć sukces oblewali podobno... wodą mineralną.

W upalną, sobotę w Dziekanowicach odbył się weekendowy mecz przyjaźni, miejscowa Dziecanovia gościnnie potraktowała sąsiadów zza miedzy. Po prostu honorowo zrewanżowała się, oddała 3 punkty wywiezione z Gdowa minionej jesieni. Przyjezdni zagrali w osłabionym składzie, trener Kapusta pauzował przez kontuzję, Wołek i Gawlik siedzieli na trybunie, pewnie za nadmiar żółtych kartek a Kwieciński w ogóle nie dojechał, choć Piotrek Bzdyl zapewniał, że zdąży na czas. Tym sposobem zmusili Jakuba Nogę do wysiłku w ataku za trzech, i trzeba go pochwalić bo w upale harował na całej szerokości boiska do końca spotkania. W 11 minucie wyłożył piłkę Guzikowi, obrońcy pozostało przyłożyć tylko nogę i dopełnić formalności po solowym rajdzie Jakuba prawą flanką. W ataku Kubę wspierali młodsi, Stasiakowi na razie brakuje pewności, natomiast postawa Pawła Sali rokuje dobrze.

Po przerwie Stasiaka wymienił rówieśnik Kamil Kaleta, i w 54 minucie strzałem zza szesnastki zdobył oczekiwaną bramkę. Jakub Noga nadal nękał rywali ciągłymi szarżami z lewa i prawa, ale przekorny los nie uśmiechnął się, może w kolejnym meczu. Za to w 81 minucie pocieszył gospodarzy, zaskoczyli Darka strzałem w prawy róg bramki. Zmęczonego Kubę pod koniec meczu zastąpił młody Kominiak. Niewiele zabrakło mu do celnego „loba” prawie z połowy boiska, końcowy wynik meczu 2:1 (1:0) dla Gdovii Gdów.

W Dziekanowicach mają ładne boisko piłkarskie, równiutka, zielona murawa, wysokie i przestronne trybuny oraz przyzwoity budynek z zapleczem. A w Gdowie na Wisielówce deniwelacja narożnych chorągiewek płyty boiskowej wynosi drobiazg, tylko 1.5 metra, kiedyś było jeszcze gorzej i grało się.

Gdowscy kibice i obserwatorzy zaległego meczu 22 kolejki rozegranego w środę między Gdovią Gdów a Gościbią Sułkowice, opuszczali stadion na Wisielówce wielce poirytowani i zbulwersowani postawą swoich piłkarzy. Rzeczywiście, patrząc spokojnie z boku na przebieg meczu, porażka z broniącymi się przed spadkiem piłkarzami z Sułkowic wydaje się co najmniej dziwna. Trzecia w tabeli lokata od końca gości potwierdzała ich umiejętności na boisku, w sumie zaprezentowali mierny futbol a mimo to wywieźli z Gdowa bezcenne 3 punkty, prawdopodobnie ratujące ich od degradacji do A klasy. Grali prostą, za to skuteczną piłkę oddając sporo strzałów na bramkę Darka Chwajoła, który tym razem nie był sobą, reagował z opóźnieniem i dużą niepewnością. Nie popisał się w końcówce meczu, dał się zaskoczyć dalekim lobem, co przesądziło o porażce. Małym usprawiedliwieniem słabej postawy Darka, zwłaszcza w drugiej połowie było świecące mu prosto w oczy zachodzące słońce. Goście przy sporej dozie szczęścia wykorzystali ten fakt niemiłosiernie. Gospodarzy nie tłumaczy osłabiony skład w jakim wyszli, bez Piotrka Kasprzyka i ponownie Bartłomieja Kwiecińskiego. Gra mimo ukropu była dość szybka i wyrównana, bramki padały na przemian. Prawdopodobnie gdyby Noga przy stanie 2:1 dla Gdovii wykorzystał karnego, końcowy wynik byłby korzystny. Cztery ładne bramki dla naszego zespołu zdobyli: w 34 minucie Sebastian Wołek, pewnie domykając podanie z lewego skrzydła i drugą w 59 minucie z karnego, liczne rajdy solowe Jakuba Noga tylko raz w 43 minucie zakończyły się golem. Czwarte, celne trafienie głową wykonał w 71 minucie, Kamil Kaleta grający w drugiej połowie. Notabene dziadek juniora z Grzybowej, pochodził z Bilczyc, 18 latek dotychczas wchodził na zastępstwo, jest waleczny i chętny do gry a przy tym posiada już spore umiejętności, zatem warto częściej zatrudniać go na boisku. Gdovia Gdów - Gościbia Sułkowice 4:5 (2:1). Ostatnie dwa spotkania edycji 2018/19 piłkarze Gdovii Gdów zagrają na wyjeździe, w Igołomi i Rzeszotarach, a po nich kolejna karuzela zmian personalnych.

Cieszące i zarazem zastanawiające zjawisko, jak dotąd z wiosennych wypadów Gdovia Gdów przywiozła komplet, 21 punktów. W przedostatniej kolejce odniosła siódme z kolei zwycięstwo na wyjeździe, tym razem pokonała zespół Wiarusów w Igołomi 2:0 (1:0). Natomiast u siebie na Wisielówce wygrała tylko raz, z Wróblowianką , doznała przy tym czterech porażek, najbardziej dotkliwej, pamiętliwej z Rabą Dobczyce 1:6 i ostatniej z Gościbią Sułkowice 4:5. Szkoda także straconych punktów z Czarnymi Staniątki i Targowianką Targowisko. Oba te mecze, mimo wszystko można było wygrać, i na finiszu edycji 2018/19 w III grupie okręgówki prowadzić 1 punktem przed obecnymi liderami. Pomarzyć dobra rzecz…

Do Igołomi nie pojechałem, z punktu widzenia kierownika drużyny Witka Ciężarka byliśmy zdecydowanie lepszym zespołem. Po słabym ostatnio występie zrehabilitował się młody pomocnik Paweł Sala. Z jego prostopadłych podań, w 22 i 53 minucie Kwieciński i Kaleta zdobyli zwycięskie gole. Kwieciński doznał jednak dotkliwej kontuzji i prawdopodobnie nie zobaczymy go w Rzeszotarach. Wielka szkoda zdecydowanego snajpera Gdovii, na wiosnę zagrał w 9 meczach i strzelił 11 bramek, średnio 1.22/mecz. Z pozostałych celne trafienia wiosną zanotowali: Kapusta i Noga po 4, Kaleta 3, Wołek 2, Ciężarek, Cebula, Guzik, Gawlik i P. Kasprzyk po 1. W pierwszej drużynie zadebiutowali też dwaj nowi juniorzy, Ochoński i Zarywski.

Czerwcowe upały dają się we znaki wszystkim, także piłkarzom, w trakcie spotkań sędziowie zarządzają dodatkowe przerwy na łyk wody.

W ostatniej, 26-tej kolejce III grupy krakowskiej okręgówki, sezonu 2018/19, Gdovia Gdów podtrzymała swoją tradycję lansowaną na wiosnę. W ósmym wyjazdowym meczu do Rzeszotar, odniosła ósme zwycięstwo, pokonując tamtejszych piłkarzy Tempa 2:0 (1:0). W sumie mecz wyrównany, z lekkim wskazaniem na przyjezdnych, grających w komplecie, prócz kontuzjowanego Bartka Kwiecińskiego. Piotrowy duet na stoperze, Kasprzyka i Kapusty, wspomagany przez coraz pewniejszego Damiana Kulmę, boczni obrońcy, Guzik i Małajowicz oraz Darek w bramce stanowili trudny do sforsowania team dla przeciętnych gospodarzy. Zatem wystarczyło, by choć jeden z licznych ciągów gdowskich napastników na bramkę rywala, szczególnie Jakuba Nogi zakończył się trafieniem do siatki. Po rykoszecie w 24 minucie piłka nieuchronnie zmierzała do bramki, obrońca gospodarzy wybił ją ręką, za co został ukarany czerwoną kartką. Piotr Kapusta niezawodny dotąd egzekutor gdowskich karnych i tym razem nie zawiódł, 1:0. Chwilę potem nasi zmarnowali w przewadze 4 na 2 piłkarzy, stuprocentową okazję na podwyższenie wyniku. Noga miast oddać piłkę stojącemu na wolnej pozycji w polu karnym Cebuli, wdał się w „kiwkę” i wszystko na nic. Zrehabilitował się dopiero w 75 minucie drugiej połowy, kiedy po sparowanym strzale Cebuli, przelobował nad bramkarzem odbitą piłkę. Grający w osłabieniu gospodarze uciekali się do częstych fauli, nasi nie byli dłużni czym zarobili 3 żółte kartki.

Dla grającego trenera Piotra Kapusty był to pożegnalny mecz w Gdovii, przenosi się do IV-ligowej Węgrzcanki. Chyba dobrze będzie wspominał pobyt w Gdowie skoro na uroczystym zakończeniu sezonu w oczach miał sporo łez. Szczerze dziękujemy za duże zaangażowanie i serce w pracy z piłkarzami, za wszystko co zrobił dla naszego klubu. Przed rokiem w dużej mierze przyczynił się do uratowania przed degradacją Gdovii do A klasy, życzymy mu kolejnych, sportowych i osobistych sukcesów.

W wiosennej rundzie Gdovia Gdów odniosła 9 zwycięstw i doznała 4 porażek, w całym sezonie 2018/19 zgromadziła 51 punktów ze stosunkiem bramek 56:39 i zajęła trzecią, medalową lokatę za Czarnymi Staniątki i Targowianką Targowisko. Najlepszym strzelcem Gdovii został Bartłomiej Kwieciński (grał 1/2 sezonu) - 11 bramek, pozostałymi podzielili się: Kapusta i Wołek po 6, Noga i Trybuła (grali 1/2 sezonu) po 5, Czajkowski (1/2 sezonu) - 4, Cebula, Kaleta, Rynduch i Szymoniak (trzej ostatni grali 1/2 sezonu) po 3, Ciężarek i Gawlik po 2 oraz Kasprzyk, Piech i Guzik po 1. Poszukiwania nowego szkoleniowca Gdovii Gdów w toku, będzie nim …., poczekajmy jednak cierpliwie do czasu podpisania umowy.

I już oficjalnie wiadomo, Piotra zastąpił Piotr, w sezonie 2019/20 seniorów Gdovii Gdów poprowadzi 47 letni Piotr Gruszka. Pochodzi z podwielickich Golkowic, karierę piłkarską rozpoczynał w Cracovii jako pomocnik. Z powodzeniem grał w kilku znanych klubach, Górniku Zabrze, Dyskoboli Grodzisk Wielkopolski, Polonii Bytom, MKS Myszków, by po latach wrócić do Górnika Wieliczka, Czarnych Staniątki gdzie został grającym trenerem. Ostatnio był szkoleniowcem IV ligowego Orkana Szczyrzyc. Kolejne wyzwanie to praca w gdowskiej drużynie, wypracowanie zdrowych relacji z piłkarzami i utrzymanie przyzwoitego poziomu gry w czołówce V ligi. Czy klub stać na więcej, pewnie tak gdyby znaleźli się hojni sponsorzy. Nie jest żadną tajemnicą, że prowadzenie piłkarskiej drużyny w klasie okręgowej, to roczny koszt sięgający ponad 100 tys. zł, a w IV lidze jeszcze większy. Ale seniorzy nie mogą liczyć na łatwe dotacje z budżetu gminy, która wspiera finansowo przede wszystkim krzewienie kultury fizycznej dzieci i młodzieży do lat dziewiętnastu. Zatem sporo zależy od pasji, operatywności działaczy klubowych w pozyskiwaniu darczyńców i sponsorów oraz zasobności własnej kieszeni.