Bilczyce na Wielkiej Wojnie

[Markot Roman]

Grzyb Jan, s Ludwika i Marianny Kocwa ur. 11 czerwca 1883 pod nr 40 na Rudach. Był na I wojnie i przeżył, lubił „mądrować” jak to wojskowy chłop. Był wielkim entuzjastą muzyki, grał na helikonie w orkiestrze dętej, także po weselach i zabawach, opiekował się kościelnymi organami ale nie bardzo przejmował się domem, we wsi nazywany baciarem. Jan Grzyb zmarł 14 września 1954 r.

Hanek-Chanek Franciszek, wg austriackiej listy strat nr 231 z 7 sierpnia 1915, ur. rzekomo w Bilczycach w 1891 r. ale metryka kościelna nie potwierdza tego. Był szeregowym i służył w c k piechocie, LIR nr 13, kompania 7, na wojnie został ranny.

Andrzej Kaczmarczyk, s Jana i Marceliny Stanak ur. 27 listopada 1870 na Grzybowej pod nr 102, brat Józefa. 7 października 1896 poślubił Marię Godulę z Bilczyc (Wieś) nr 68, c Wojciecha i Wiktorii Kalita. Pobudowali się i mieszkali na zagrodzie pod nr 70 w pobliżu szkoły. Powołany na wojnę, 43 letni Andrzej Kaczmarczyk stacjonował w regimencie nr 4164, do domu przesłał swoje zdjęcie w towarzystwie nieznanego kolegi. W rewanżu żona Maria odesłała mu swoje z sześciorgiem dzieci. Andrzej Kaczmarczyk przeżył wojnę, zmarł 19 maja 1929 roku, w wieku 58 lat.

[Markot Roman]

Kaczmarczyk Józef, s Jana i Marcjanny Stanak, ur. 9 stycznia 1878 na Grzybowej pod nr 102, młodszy brat Andrzeja. 18 listopada 1903 poślubił Emilię Kaleta z Bilczyc, c Marii. Mieszkali na Rudach pod nr 97 z czwórką dzieci. Zmobilizowany do wojska służył w c k piechocie LIR nr 11, kompania 9. Prawdopodobnie zanim ruszył na wojnę w 1914 r. zdążył jeszcze w Bilczycach, zrobić pamiątkowe zdjęcie z żoną, swoimi i brata dziećmi, skoro trzyma na kolanach ok. 1.5 letniego syna Jasia ur. 7 listopada 1912 r. Poległ 27 lipca 1916, (lista strat nr 510 z 6 stycznia1917). Wdowa Emilia dostała rentę po zmarłym na wojnie mężu.

[Markot Roman]

Kaleta Jan zwany Waloskiem, s Jana i Agnieszki Sochackiej, ur. 24 czerwca 1892 na Dziole pod nr 65. Zmobilizowany na początku wojny i wcielony do c k 16 Pułku Piechoty Obrony Krajowej Kraków, z przydziałem do warty. W październiku 1914 był jeszcze w Krakowie, widzieli się wtedy z kolegą Janem Wiśniowskim z Rud. Dalsze losy wojenne nie są dokładnie znane, ale z relacji rodziny wynika, że były bardzo interesujące. Na dwóch zdjęciach zachowanych z pierwszego okresu batalii jest pośród żołnierzy i personelu medycznego. Można domyślać się, że będąc na przepustce przywiózł je z sobą do domu. Służył przy jakimś lazarecie i wtedy zapoznał się z ogólną wiedzą medyczną, która przydała mu się po wojnie do sprawowania funkcji urzędowego oglądacza zwłok w Bilczycach.

[Markot Roman]

W drugiej części wojny Jak Kaleta dostał się do rosyjskiej niewoli i szczęśliwie przeżył zesłanie na Syberię, ponoć udawał nieżywego w czasie egzekucji więźniów. W drodze powrotnej, (choć nie chce się wierzyć do końca), miał spotkać w Moskwie samego Włodzimierza Lenina. Ciekawy świata, chciał poznać osobiście przywódcę Wielkiej Rewolucji i po wielu perypetiach udało mu się z nim porozmawiać. W przekazie zachowała się informacja o dobrym wrażeniu jakie wyniósł z tej wizyty. Do Bilczyc wrócił w 1919 roku i przywiózł z sobą harmoszkę oraz kilka zdjęć, dwa z nich zachowały się w rodzinnym archiwum. Wojenne przeżycia zostawiły trwały ślad na zdrowiu Waloska, zachorował na padaczkę i cierpiał z powodu odmrożeń nóg, zmarł wieku 63 lat, 17 grudnia 1955 r.

[Markot Roman]

W albumie rodziny po Janie Kalecie zachowały się jeszcze trzy zdjęcia żołnierzy w austriackich mundurach ale nie udało się ich rozpoznać. Prawdopodobnie pochodzą z Bilczyc ale chyba nie fotografowali się na Klinie u Franciszka Kalety. Może jednym z nich jest Kaleta Andrzej ur. w 1892 r. wg listy strat nr 326 z dnia 1 grudnia 1915 służył UI, UR nr 2 i został ranny. Na pewno pochodził z Bilczyc, dla określenia bliższych danych należy dokonać kwerendy w kościelnej metryce urodzenia.

[Markot Roman]

Kaleta Jan zwany Rzepką, s Tomasza i Anny Ciężarek ur. 17 grudnia 1887 pod nr 21 (Wieś). Służył w c k 13 Pułku Piechoty, Jung-Starhemberg, 15 Feldkompania, świadczą o tym dwa zachowane zdjęcia, stoi na nich po lewej stronie. Na pierwszym obok kuzyna Franciszka Woźniaka, a drugą pocztówkę ze swoją i kolegi podobizną w scenerii zimowej, przesłał z życzeniami na Nowy Rok 1916 do Bilczyc sympatii z sąsiedztwa Rozalii Stolec. Rodzina pamięta, że ukończył wojnę w stopniu starszego sierżanta i był dwukrotnie ranny, choć nie figuruje na austriackiej liście strat. Zmarł w Bilczycach pod nr 106 5 kwietnia 1956 roku, przeżył 69 lat.

[Markot Roman]

Kaleta Andrzej ur. w 1892 r. wg listy strat nr 326 z dnia 1 grudnia 1915 służył UI, UR nr 2 i został ranny. Pochodził z Bilczyc, dla określenia bliższych danych należy dokonać kwerendy w kościelnej metryce urodzenia.

Kaleta Piotr, Paweł zwany Pieterą, s Jana i Ludwiki Stopy ur. 28 czerwca 1891 pod nr 24 we Wsi, koło szkoły. Uczestniczył w wojnie i szczęśliwie powrócił, zmarł w Bilczycach 2 czerwca 1968.

Kaleta Stanisław, zwany Symeckiem, s Szymona i Karoliny Marciniak ur. 31 sierpnia 1882 na Dziole pod nr 87. Był na wojnie i przeżył, nie jest znany jego szlak bojowy, pamiątką pozostało wspólne zdjęcie zrobione z dwoma kolegami na Klinie w czasie przepustki do Bilczyc. Stanisław Kaleta zmarł 18 grudnia 1951.

[Markot Roman]

Kasprzyk Antoni, s Stanisława i Józefy Kaczmarczyk, ur. 4 października 1885 na Grzybowej. 24 listopada 1909 poślubił Mariannę Świeży, c Wincentego i Katarzyny Palonek, mieszkał w Bilczycach pod nr 71 w Gaju. Brał udział w I wojnie światowej i przeżył, był na przepustce w domu skoro zachowało się jego zdjęcie w austriackim mundurze z żoną i synami, zrobione na Klinie około 1916-17 r.

[Markot Roman]

Kulma Jan, s Jana i Marianny Pajor, ur. 21 lutego 1873 w Dobranowicach pod nr 20 - 7 lutego 1899, poślubił Katarzynę Gackowiec z Bilczyc nr 17 (Sobczykówka), c Jakuba i Anny Bańka. Służył w c k LIR nr 16, 9 kompania, wg listy strat nr 141 z dnia 13 marca 1915, został ranny ale szczęśliwie wrócił, po wojnie rozstał się z żoną i wyprowadził z Bilczyc.

Kurnik Andrzej, s Macieja i Marii Urban ur. 18 kwietnia 1889 na Dziole pod nr 66, 12 listopada 1913 poślubił sąsiadkę Anielę Banaś, c Piotra i Katarzyny Tyrańskiej, mieszkał pod nr 54. Na pamiątkę z wojny została mu spora blizna na twarzy po uderzeniu odłamkiem pocisku, który wybił mu część zębów i wyleciał bokiem. Widać też, że był na przepustce w Bilczycach w tym czasie jak dwaj koledzy z Dziołu, i zrobili wspólne zdjęcie na Klinie. Kurnik cieszył się sporym szacunkiem we wsi, do końca życia nosił podkręcanego wąsa, zmarł 11 czerwca 1964.

Kurnik Józef, s Macieja i Marianny Urban, ur. 1 lutego 1893 na Dziole pod nr 66. W randze szeregowca służył w c k LIR nr 58, kompania 6 i został ranny wg listy nr 233 z dnia 10 sierpnia 1915, ale wojnę przeżył.

Kurzydym Stanisław, s Antoniego i Marianny Chanek ur. 22 marca 1876 pod nr 48 na Rudach. Zmobilizowany ruszył na wojnę, służył c k LIR 32, kompania 1 i poległ 10 lipca 1915 (lista strat 292). W rodzinie zachowała się informacja, iż wybuch bomby urwał mu głowę, żona Karolina pobierała 40 zł renty po mężu.

[Markot Roman]

Matuszyk Antoni, s Jakuba i Wiktorii Ciężarek ur. 18 sierpnia 1878 na Grzybowej. 21 października 1903 poślubił Franciszkę Kaleta, c Antoniego i Joanny Linczowskiej z Rud pod nr 67. Był na I wojnie i szczęśliwie wrócił. Na wschodnim froncie dotarł aż do Czerniowic na ukraińskiej Bukowinie, za udział w bitwach został odznaczony. Zmarł 29 grudnia 1934 pod nr 86.

Owsianka Andrzej, s Tomasza i Marianny Feliks, ur. w Wiatowicach, od 1893 r. zamieszkały na Rudach nr 105. Poszedł na wojnę, w listopadzie 1915 roku przesłał z Hatschein (Hejcin) k/Ołomuńca do matki na Rudy, zachowaną do dzisiaj pocztówkę swojego oddziału.