Strażnicy Czasu

Do dziś w górach na środleśnych polanach spotkać można drewniane zabudowania pasterskie

Kolejne zdjęcia drewnianej zabudowy wykonane zostały w miesiącach listopad-grudzień 2021 r.

Następne ujęcia:

I jeszcze kilka następnych:

Wprowadzona w czasach Habsburgów intensywna gospodarka leśna wyeliminowała pasterstwo. Mieszkańcy wsi przeszli na rolnictwo i zaczęli uprawiać len, owies i ziemniaki. Niesprzyjający klimat, słabourodzajne gleby oraz trudne warunki terenu nie dawały efektów, co zmusiło Koszarawian do produkcji po domach wyrobów rękodzielnictwa ludowego. Koszarawskie kobiety handlowały nimi na targowiskach Górnego Śląska oraz Krakowa. Wyjeżdżaly z wyrobami porannymi pociągami z pobliskiej stacji kolejowej Hucisko viewtopic.php?f=268&t=9342

Ostatnie zdjęcie Czecha prezentuje ponad 100-letni drewniany dom Koszarawa nr 119. Obiekt jest wpisany w rejestr Wojewódzkiej Ewidencji Zabytków.

Obecnie jego ruina została dokładnie zasłonięta okazałym supermarketem Delikatesy Centrum. Na jego zapleczu gromadzone są sklepowe odpady.
"Wiele zabytków przeszłości, co jeszcze wczoraj istniały, jutro zniknie bezpowrotnie. (...) Obowiązkiem żyjących jest zebrać te ułomki i okruchy najdroższych pamiątek przeszłości i w pamięci przyszłych pokoleń zapisać..."

Szkoda tej pięknej drewnianej chałupy.
Mogła być przeniesiona do żywieckiego Etnoparku.

Turyści wędrujący przez Koszarawę coraz rzadziej mogą zachwycać się urokiem drewnianej zabudowy.

W latach międzywojennych oraz w czasach PRL-u, Koszarawa (podobnie jak w wiele sąsiednich wsi beskidzkich) pełniła funkcje letniskowe. Goszczenie w swoich domach letników pomagało mieszkańcom uzupełnić swój skromny dochód płynący z trudnego rolnictwa i upadającego pasterstwa, ze sprzedaży wyrobów lokalnego rękodzieła, z zatrudniania się w gospodarce leśnej, a przede wszystkim z uciążliwego dojeżdżania do pracy w zakładach przemysłowych Żywca, a nawet Czechowic!

Przyjeżdżający z Górnego Śląska letnicy chwalili sobie nocleg w sianie na strychu, poranną kąpiel w górskim potoku, śniadanie z jajecznicą i plackami sodowymi z blachy, wędrowanie po górach, zbieranie grzybów, jagód i brusznic, zaś po powrocie obfity obiad z okraszonych ziemniaków i kwaśnego mleka.
Niektórzy też wieczorem spacerowali na zimne, kuflowe piwo do baru „U Nitonia”.

Niestety dzisiejsza Koszarawa nie posiada żadnej RESTAURACJI - godnej swoich tradycji letniskowych!

Obecnie goszczenie letników kontynuują liczne Agroturystyki oraz Dom Wakacyjny.

A to Dom Wakacyjny w Koszarawie

Wiele starych domów wpisanych w rejstr Wojewódzkiej Ewidencji Zabytków traci statut prawny po popadnięciu w ruinę. Pozwala to na ich bezdyskusujną rozbiórkę.
Poniżej dwa bliźniacze domy położone powyżej szlabanu drogi Do Tajchu. Jeden zadbany staraniem nowego właściciela, drugi pozostawiony ku upadkowi.

Koszarawskie domy - nowe i stare.
Zdjęcia z września 2023