Strażnicy Czasu

W zeszłym roku, w ramach Małopolskich Dni Dziedzictwa Kulturowego, udało mi się zaglądnąć na teren posiadłości kompozytora Krzysztofa Pendereckiego w Lusławicach koło Zakliczyna. Tutaj zamieszczę tylko zdjęcia dworu i parku oraz znajdującego się na terenie parku mauzoleum Socyna.

Znajdujące się w pobliżu arboretum i Europejskie Centrum Muzyki także są warte zobaczenia, polecam .

Klasycystyczny dwór w Lusławicach powstał na początku XIX wieku, prawdopodobnie z inicjatywy Teodora Lanckorońskiego.

Jest to prosty parterowy budynek na planie prostokąta, nakryty czterospadowym dachem, z kolumnowym portykiem w fasadzie, zwieńczonym trójkątnym frontonem.

Na początku XX wieku właścicielami majątku z dworem została rodzina tarnowskiego notariusza Adolfa Vayhingera. W dworze często przebywał, zaprzyjaźniony z właścicielami, malarz Jacek Malczewski. W latach 1923-1926 artysta zamieszkał w dworze na stałe.

Po wojnie budynek dworu był zagospodarowany na różne cele. W roku 1976 zakupił go od ówczesnych właścicieli wybitny polski kompozytor Krzysztof Penderecki i po remoncie zamieszkał w nim na stałe.

Po śmierci kompozytora dwór wraz z parkiem i stojącym nieopodal Europejskim Centrum Muzyki został zakupiony przez Instytucję o tej samej nazwie.

Obok dworu zachował się lamus z pierwszej połowy XVI wieku wzniesiony na planie kwadratu. Nadbudowane piętro pochodzi z wieku XIX – pierwotnie było drewniane. Uważa się, że lamus pełnił funkcję zboru ariańskiego.

Niestety wnętrza dworu nie mam, nie załapałam się na wejście, które było limitowane .

Wokół dworu rozciąga się kilkuhektarowy park krajobrazowy z arboretum.

Lusławice były w XVI wieku jednym z większych centrów arianizmu oraz miejscem zamieszkania włoskiego teologa i reformatora religijnego Faustyna Socyna, który tutaj został pochowany. Jego symboliczny grób z oryginalną płytą nagrobną znajduje się na terenie parku dworskiego. Nagrobek zaprojektował Adolf Szyszko-Bohusz.