Strażnicy Czasu

W miejscowości Pniów, położonej w powiecie gliwickim, w gminie Toszek, znajdują się malownicze ruiny późnobarokowego pałacu.
Rezydencja została wzniesiona po 1770 roku dla generała pruskiego, Hansa Benedikta von Groeling.
Pałac powstał jako murowany z cegły, wzniesiony na planie prostokąta, dwukondygnacjowy budynek, kryty dachem mansardowym z lukarnami. Posiadał dwutraktowy układ wnętrz, czytelny do dziś, mimo zniszczeń.
Obiekt, kilkukrotnie przebudowywany i modernizowany, po 1945 roku popadł w ruinę. Dziś nie nadaje się praktycznie do odbudowy - jest w stanie kompletnej ruiny.

Do pałacu prowadzi brama i aleja, wiodąca w głąb parku przez most nad potokiem. Wyglądają zachęcająco.
Z każdym krokiem jednak aleja coraz bardziej zarasta i staje się jasne, że dobrze zachowanego pałacu na jej końcu nie uświadczysz.
Dalej są pokrzywy. Jeszcze dalej - większe pokrzywy...
Sam obiekt to obraz nędzy i rozpaczy. Tu i ówdzie zachowały się jednak relikty jego dawnej świetności: fragmenty stolarki, ślady dawnych sztukaterii. Pod tynkiem, pokrytym malowidłami wykonanymi wałkiem z farbą, znaleźliśmy pozostałości oryginalnych dekoracji ścian.
Na dachu zachowały się miejscami belki stropowe. Dach był pokryty dachówką i posiadał lukarny.
Pozostałości jego konstrukcji nie noszą śladów ognia. Budynek, zaniedbany, po prostu zawalił się ze starości...

Moje zdjęcia pochodzą z października 2010 roku.

Teraz jeszcze o zabudowaniach folwarcznych.
Usytuowane są dookoła dawnego stawu.
Zachowały się w lepszym stanie, niż pałac. Wyglądają też na młodsze, niż on.
Były użytkowane przez miejscowy PGR.

Dziś wiszą na nich tabliczki "Zakaz wstępu, grozi zawaleniem".

Na koniec zdjęcie kapliczki grobowej rodziny von Gröling - miejsca pochówku właścicieli tego całego majątku (z roku 2010 i 2016):

Sierpień 2016 roku.
Masakra...

Jak widać tabliczki informujące o grożeniu zawaleniem się przypałacowych budynków gospodarczych nie kłamały. Cały folwark przedstawia sobą obraz jednej, wielkiej ruiny.
Niebawem nie pozostanie po nim żaden ślad.

Zdjęcia z poziomu ziemi wykonałam ja, a latającego Huginna na przeszpiegi wysłał Fala:

A sam pałac?
Latem jego resztki są tak zarośnięte, że nie udało mi się w ogóle do nich dotrzeć, jednak wobec wieści przyniesionych przez Huginna wygląda to wszystko bardzo źle.
Jedynie brama pałacowa, widoczna od strony ulicy Wiejskiej, stoi nadal tak, jak stała.
Może uda się odwiedzić to miejsce zimą.

Grudzień 2017. Destrukcja pałacu trwa, niebawem nie będzie już czego oglądać...

A tu mamy przypałacowe zabudowania folwarczne:

Ja również w grudniu odwiedziłem Pniów, ale pogodę miałem nieco gorszą. Przynajmniej trawa już leżała, więc można było się swobodnie poruszać (nie to co latem). Natomiast polecam każdemu, kto tu przyjdzie uważnie rozglądać się po czym stąpa, bo ja akurat wlazłem w jakąś kolonię purchawek, w efekcie czego moje spodnie nadawały się już tylko do prania .


Przy wejściu tego największego budynku od strony ulicy leżała sobie taka cegła z sygnaturą cegielni z gliwickich Łabęd. Wyglądało to prawie tak, jakby ktoś ją tam umyślnie położył .



Sygnaturę posiadają także dachówki leżące tu i ówdzie w gruzowisku. Widnieje na nich napis "Thaler-Schedlow" - który wskazuje na zakład ceramiczny Thaler’s Tonwerke Schiedlow, założony w 1910 roku przez Hermanna Thalera w Szydłowie.

No i pałac. Musiał być kiedyś bogato zdobiony, bo miejscami prześwitują jeszcze relikty jakichś malunków na ścianach. Niestety trudno już rozpoznać co to było. Napęczniała od wody sztukateria też się sypie. Za chwilę zostaną tylko gołe ceglane ściany...

Ruiny pałacu i folwarku w sierpniu toną w zieloności. Zafundowałam sobie przedzieranie się przez pokrzywy sięgające powyżej pasa.