Strażnicy Czasu

Niewielki sosnowiecki cmentarz pod wezwaniem Matki Bożej Różańcowej, należący do Starokatolickiego Kościoła Mariawitów, znajdował się przy ulicy Plonów.
Nekropolia powstała w 1906 lub w 1907 roku (dane z literatury są sprzeczne).
Wtedy także utworzono sosnowiecką parafię mariawicką, która w 1910 roku wzbogaciła się o stojący do dziś kościół przy ulicy Rybnej. W skład wspólnoty wchodziło w tym czasie około 100 rodzin.
W kolejnych latach liczba wiernych systematycznie zmieszała się (obecnie parafię tworzy kilka-kilkanaście osób, głównie podeszłych w wieku). Brak funduszy na utrzymanie cmentarza spowodował, iż nekropolia stopniowo popadała w ruinę.
Ostatnie pochówki miały miejsce około 15 lat temu.
Co prawda w 1997 roku wyremontowano mur i bramę cmentarza, jednak nie udało się ponownie go otworzyć.

Ostatecznie dokonano ekshumacji znajdujących się na cmentarzu szczątków ludzkich, które przeniesiono na cmentarz mariawicki w Gniazdowie pod Koziegłowami.
Podobny los spotkał kilka lat wcześniej cmentarz Mariawitów w Dąbrowie Górniczej.

Tak pisałam o tym miejscu latem 2010 roku:

Na ulicy Plonów pozostały liczne doły po dawnych grobach... ale nie tylko.
Część pochówków pozostała in situ i można je nadal odszukać wśród bujnej roślinności.
Cmentarzowi zagraża całkowita likwidacja, rozrastająca się dookoła baza transportowa naciska coraz bardziej na maleńką nekropolię.
A szkoda, gdyż jest to jeden z najstarszych sosnowieckich cmentarzy. I jeden z najmniej znanych i najbardziej zapomnianych.

Zdjęcia z 2010 roku:

W 2012 cmentarz nadal w pewnym sensie istniał - pozostały na nim pojedyncze, nieekshumowane groby.
Jestem głęboko przekonana, że szczątków z początku XX wieku nikt stąd nie zabierał.
Widoczne na fotografiach puste piwniczki grobowe pochodzą z ostatnich lat funkcjonowania tej nekropolii.
Lokalizacja
Poniżej zdjęcia z jesieni 2012 roku:

Kika dni temu oglądałem to miejsce - plac przeznaczony na magazynowanie starych gratów i na parking dla sprzętu transportowego.
Trudno już domyślić się, że był to cmentarz.
Na budynku bramy pozostał wkuty z muru zarys krzyża oraz miejsce po tablicy. Pod murem pozostały zasypane czarną masą doły po grobach. A w kącie obok bramy, niczym strażnik, stoi ostatni grób...