Najwiekszy radioteleskop ma sie na szczescie dobrze!
Miejsce obecnie pelni funkcje naukowe (glownie obserwacje przestrzeni kosmicznej niedalekiego zasiegu) i mozna go zwiedzac. Dostepny do zwiedzania jest najwiekszy z tamtejszych radarow, ten 32 metrowy. W najblizszej okolicy znajduje sie takze radar 16 metrowy oraz ruiny budynkow malutkiego radaru ktory Rosjanie zabrali ze soba kiedy stad odchodzili. Mamy duze szczescie ze zalapujemy sie akurat na taka godzine ze mozemy wejsc do srodka. Oprowadza nas mlody chlopak, chyba jakis student albo praktykant. Ogladamy rozne mechanizmy sterujace wewnatrz radaru, wszystkie pochodza z czasow kiedy radar byl stawiany i pelnil funcje szpiegowskie dla radzieckiej armii. W przyszlym roku wiekszosc mechanizmow ma byc wymienianych na bardziej nowoczesne a czesc starych ma sie znalezc w malutkim muzeum przyradarowym.
Mamy kupe szczescia ze mozemy zobaczyc to wszystko jak jeszcze dziala. Wnetrza wygladaja jak z jakiegos filmu o promach i stacjach kosmicznych!
Chyba jakos wzbudzilismy sympatie i zaufanie oprowadzajacego bo pozwala nam przejsc sie tunelem ktory łaczyl wszystkie trzy okoliczne radary. Mamy isc caly czas prosto korytarzem, jakies 1.5 km i dostajemy klucze aby moc sobie otworzyc jakies drzwi na przeciwleglym koncu tunelu. Wlazimy po drabince w mroczna czelusc.
Korytarz jest dosc waski i niewysoki, z prawej jego strony stercza jakies druty, wygladajace jakby mocowania dla sporej ilosci kabli.
Idac trzeba trzymac troche krzywo glowe aby sie na nic nie nadziac. W tunelu dochodzimy do rozgłezienia. Postanawiamy isc w prawo , jako ze wisi kartka z napisem po angielsku "do wyjscia". Trasa prowadzi do ruin malutkiego radaru ktory Rosjanie zabrali.
Wchodzimy do opuszczonych zabudowan ktorych pilnuje specyficzny stroz.
Czesc ekipy idzie szukac wyjscia. Ja staram sie jak najbardziej wykorzystac czas do obejscia zruinowanych budynkow.
Jak sie okazuje reszta ekipy znalazla jakies drzwi ale klucz do nich nie pasuje i sa solidnie zasrubowane. Tędy nie wyjdziemy chyba ze wywalimy te drzwi z framuga. Moze jednak trzeba bylo w tunelu skrecic w lewo?
Podoba mi sie ta mysl! Jest szansa ze tam wrocimy i zobaczymy jeszcze ten 16 metrowy radar! Idziemy. Znowu ten sam tunel, znowu glowa dziwnie skrecona, zeby nie nadziac sie na druty. Dochodzimy do drzwi pod srednim radarem. Niestety zamkniete. Bez dziurki na klucz. Hmmmmm.. Chyba jednak trzeba wrocic do budynkow malego radaru.
Zaczynaja sie tworzyc opowiesci o tunelach bez wyjscia, o turystach zagubionych w podziemnych labiryntach albo o Polakach - wandalach ktorzy wywala z kopa drzwi razem z zawiasami bo nie umieja posluzyc sie kluczem. Ciekawe jakby sie spalo w tym tunelu? To moglaby byc calkie fajna przygoda! Szkoda tylko ze nikt nie zabral jedzenia ani balsamu bo jednak tu troche chlodno.. Wracamy do tych samych drzwi. Okazuje sie ze faktycznie sa zasrubowane ale tylko jedno ich skrzydlo. Drugie otwiera sie bez problemu!! Na tym etapie nie jestesmy juz w stanie dociec kto z ekipy zakrzyknal pierwszy "drzwi sa zamkniete". Wylazimy i wracamy lasem do duzego radaru. Chlopak ktory nas oprowadzal chodzi w kolko po placu, nerwowo pali papierosa, co chwile spoglada na zegarek i pochrzakuje. W koncu wedlug wszelakich wyliczen mielismy wrocic chyba dwie godziiny temu. Mam wrazenie ze kamien mu spadl z serca jak nas zobaczyl i dluugo juz zadnych turystow nie wpusci do tunelu....
wiecej zdjec:
https://picasaweb.google.com/bagienny.p ... ioteleskop
