Re: Sosnowiec - Huta Buczek
: piątek 05 cze 2020, 19:11
Odnośnie huty im M.Buczka ciekawostek kilka.
1. Budynki i hale na ogrodzonym ternie to nie jedyne budynki należące do tego zakładu. Nadal stoi ceglany biurowiec po przeciwnej stronie ulicy (blisko mostu kolejowego) i nadal stoi budynek H (prawie że na wprost wjazdu dla Tirów, przy ulicy Wodnej).
2. Co do biurowca. Od lat 90 był to budynek zarządu. Wcześniej poza zarządem mieściły się tam pomieszczenia ZOP (zakładowa organizacja partyjna), księgowość i dział socjalny. Biurowiec był skomunikowany łącznikiem nad drogą z identycznym, ale znajdującym się już w obrębie ogrodzenia. Historycznie były to najstarsze budynki huty. Biurowiec na terenie huty i łącznik zostały rozebrane również pod koniec lat 90.
3. Stosunkowo nowy budynek H mieścił w sobie laboratoria (metalografia, chemia, ścieki, próby wytrzymałościowe i zmęczeniowe) oraz dział projektowy. W tym budynku na drugim piętrze stał pierwszy w hucie nowoczesny komputer. Również w tym budynku najczęściej lądowali studenci-praktykanci.
4. Do roku 2004-5 istniała jeszcze stołówka przyzakładowa, ulokowana wzdłuż ulicy Nowopogońskiej, pomiędzy skrzyżowaniami z Wodną i Racławicką. Był to najpóźniej zbudowany obiekt i pierwszy jaki został rozebrany.
5. Huta produkowała rury ze szwem i bez szwów oraz walce hutnicze. Nie miała szczęścia do decyzji na szczeblu centralnym. Podejmowano próby modernizacji ale ze względu na specyfikę produkcji często spalało to na panewce. Przykładem może być zakup (jeszcze za PRL) zakup kompletnej linii do produkcji bezszwowych rur austenitycznych. Zakup nigdy do zakładu nie dotarł. Decyzją odgórną maszyny trafiły do zakładów zbrojeniowych. Ze względu na restrykcje wschód-zachód, maszyny nie mogły być kupione do przemysłu militarnego bezpośrednio, więc huta spełniła rolę słupa w "walce wywiadów". Na wolnym rynku radziła sobie lepiej-gorzej (częściej gorzej) aż do 2008 roku kiedy większa część zakładu została kupiona przez Severstal.
6. Ciekawostka, jeżeli posiadasz PRLowski rower Jubilat lub WIgry 3, to na 95% jest on pospawany z rur pochodzących właśnie z Huty im M.Buczka
EDIT: Trochę namieszałem. Przyjrzałem się jeszcze raz zdjęciom. To co się wyburza to Katarzyna a nie Buczek. Formalnie to jedno i to samo, ale zwyczajowo już nie. Wszyscy którzy tam robili mieli takie rozróżnienie:
- Jeżeli robiłeś na wydziałach mieszczących się przy Nowopognońskiej W1/W2/W2-2/W3 to "robiłeś na Buczku"
- A jeśli w budynkach przy Staszica to "robiłeś na Katarzynie".
Wszystkie budynki o których pisałem były zlokalizowane właśnie przy Nowopogońskiej.
1. Budynki i hale na ogrodzonym ternie to nie jedyne budynki należące do tego zakładu. Nadal stoi ceglany biurowiec po przeciwnej stronie ulicy (blisko mostu kolejowego) i nadal stoi budynek H (prawie że na wprost wjazdu dla Tirów, przy ulicy Wodnej).
2. Co do biurowca. Od lat 90 był to budynek zarządu. Wcześniej poza zarządem mieściły się tam pomieszczenia ZOP (zakładowa organizacja partyjna), księgowość i dział socjalny. Biurowiec był skomunikowany łącznikiem nad drogą z identycznym, ale znajdującym się już w obrębie ogrodzenia. Historycznie były to najstarsze budynki huty. Biurowiec na terenie huty i łącznik zostały rozebrane również pod koniec lat 90.
3. Stosunkowo nowy budynek H mieścił w sobie laboratoria (metalografia, chemia, ścieki, próby wytrzymałościowe i zmęczeniowe) oraz dział projektowy. W tym budynku na drugim piętrze stał pierwszy w hucie nowoczesny komputer. Również w tym budynku najczęściej lądowali studenci-praktykanci.
4. Do roku 2004-5 istniała jeszcze stołówka przyzakładowa, ulokowana wzdłuż ulicy Nowopogońskiej, pomiędzy skrzyżowaniami z Wodną i Racławicką. Był to najpóźniej zbudowany obiekt i pierwszy jaki został rozebrany.
5. Huta produkowała rury ze szwem i bez szwów oraz walce hutnicze. Nie miała szczęścia do decyzji na szczeblu centralnym. Podejmowano próby modernizacji ale ze względu na specyfikę produkcji często spalało to na panewce. Przykładem może być zakup (jeszcze za PRL) zakup kompletnej linii do produkcji bezszwowych rur austenitycznych. Zakup nigdy do zakładu nie dotarł. Decyzją odgórną maszyny trafiły do zakładów zbrojeniowych. Ze względu na restrykcje wschód-zachód, maszyny nie mogły być kupione do przemysłu militarnego bezpośrednio, więc huta spełniła rolę słupa w "walce wywiadów". Na wolnym rynku radziła sobie lepiej-gorzej (częściej gorzej) aż do 2008 roku kiedy większa część zakładu została kupiona przez Severstal.
6. Ciekawostka, jeżeli posiadasz PRLowski rower Jubilat lub WIgry 3, to na 95% jest on pospawany z rur pochodzących właśnie z Huty im M.Buczka
EDIT: Trochę namieszałem. Przyjrzałem się jeszcze raz zdjęciom. To co się wyburza to Katarzyna a nie Buczek. Formalnie to jedno i to samo, ale zwyczajowo już nie. Wszyscy którzy tam robili mieli takie rozróżnienie:
- Jeżeli robiłeś na wydziałach mieszczących się przy Nowopognońskiej W1/W2/W2-2/W3 to "robiłeś na Buczku"
- A jeśli w budynkach przy Staszica to "robiłeś na Katarzynie".
Wszystkie budynki o których pisałem były zlokalizowane właśnie przy Nowopogońskiej.