Pierwotnie była usytuowana w pobliżu miejscowego potoku, ale w wyniku częstego jej zalewania ludność przeniosła ją na obecne miejsce, na zbocze wzgórza.
Cerkiew przebudowano w 1880 roku. Poszerzono wówczas przedsionek oraz zmieniono konstrukcję wieży i dachu a wnętrze przykryto stropami. Obecnie nawa i przedsionek są równej szerokości i wysokości, nad przedsionkiem wznosi się wieża. Do nawy przylega niższe prezbiterium zakończone ścianą prostą. Dachy i hełmy pokryte są blachą.
Wnętrze zdobi polichromia z 1929 roku, powstała dla uczczenia 950 – lecia Chrztu Rusi.
Osiemnastowieczny ikonostas nie należy do pierwotnego wystroju. Został sprowadzony z innej cerkwi w 1880 roku i przerobiony. Na przykład ikona z wizerunkiem patrona świątyni (chramowa) jest przemalowaną ikoną z pierwotnym wizerunkiem św. Łukasza
.Od 1984 roku obiekt ponownie jest własnością grekokatolików.
Świątynię otacza drewniane ogrodzenie z bramką.
