Kościół stojący w centrum Jodłownika w powiecie limanowskim został ufundowany w 1585 roku przez ówczesnego właściciela wsi, Przecława Niewiarowskiego.
Z fundatorem kościoła związana jest legenda, która mówi, że Przecław Niewiarowski obiecał przepisać cały majątek temu zakonowi, który wyprawi mu bardziej okazały pogrzeb. Do tej swoistej rywalizacji przystąpiły dwa zakony; zakon cysterski ze Szczyrzyca oraz zakon dominikanów z Krakowa. Podobno wygrał zakon z Krakowa, chociaż za pomocą podstępu. Braciszkowie po prostu wykradli zwłoki zmarłego, przewożąc je do Krakowa, gdzie odbył się pogrzeb. Czyli cel "uświęcił" środki .
Dominikanie zarządzali świątynią aż do konfiskaty majątku przez władze austriackie w 1782 roku. Ale "sprawiedliwość dziejowa" wynagrodziła cystersów za dawną "przegraną" i oni także mieli okazję, na pewien czas, zarządzać kościołem ( od 1869 roku).
Kościół w Jodłowniku jest drewnianą świątynią orientowaną, jednonawową z węższym, trójbocznie zamkniętym prezbiterium. Od zachodu bryłę zamyka niska wieża z nadwieszoną izbicą. Nawę i prezbiterium nakrywa wspólny dach dwuspadowy kryty gontem. Od północy do prezbiterium przylega zakrystia.
Wnętrze kościoła nakrywa strop a ściany pokryte są rokokową polichromią z drugiej połowy XVIII wieku z medalionami świętych. Do cenniejszych elementów wyposażenia świątyni należy późnorenesansowa ambona z XVI wieku oraz drewniana chrzcielnica z 1915 roku, o której tutaj.
Obecnie świątynia pełni rolę kościoła filialnego dla nowego, murowanego kościoła parafialnego w Jodłowniku, stojącego niedaleko.