Kościół parafialny w Nowym Wiśniczu ufundował założyciel miasta Stanisław Lubomirski. Wzniesiono go w latach 1619-1620 według projektu Macieja Trapoli, nadwornego architekta Lubomirskich.
Jest to świątynia murowana, orientowana, w stylu wczesnego baroku. Posiada jedną nawę oraz prezbiterium z obejściem, zakończone półkoliście. W obejściu znajduje się zakrystia, przedsionek i kaplica służąca wcześniej jako skarbczyk. Ściany prezbiterium opinają szkarpy, w tym dwie w formie ogromnych wolut .
Fasada główna jest dwukondygnacyjna i podzielona poziomo gzymsem a pionowo pilastrami.Podział fasady wzbogacają nisze z posągami św. Piotra i Pawła oraz uszate okna. Szczyt fasady stanowią dwie wieże nakryte baniastymi hełmami. Z czasów budowy kościoła pochodzą także portale w ozdobnych obramieniach, w tym portal główny z herbem Lubomirskich. Od północy do nawy przylega późniejsza przybudówka z połowy XVIII wieku.
Wnętrze kościoła, z nawą nakrytą sklepieniem kolebkowym posiada wystrój głównie z drugiej połowy XVII wieku.
Plac kościelny otacza mur z dwiema bramkami.