Strażnicy Czasu

Warszawski kościół pw. Ścięcia św. Jana Chrzciciela na Starym Mieście - od roku 1817 r. Bazylika Archikatedralna - jest najstarszą i zarazem główną świątynią katolicką stolicy. Uznawana jest za jedno z najważniejszych miejsc kultury i tradycji polskiego narodu. Tu odbyły się koronacje polskich królów, śluby i pogrzeby znanych postaci, tu ksiądz Skarga głosił swoje kazania, tu też została zaprzysiężona Konstytucja 3-go maja. Dziś nadal jest miejscem większości ważnych uroczystości narodowych.

Podczas Powstania Warszawskiego, w połowie sierpnia 1944 r. otoczeni przez Niemców powstańcy bronili się wewnątrz katedry. Niemcy, strzelając pociskami zapalającymi wzniecili pożar świątyni, a następnie zdetonowali bezzałogowy czołg wypełniony materiałami wybuchowymi. Wtedy też większość katedry runęła w gruzach.

Przed wojną bazylikę zdobiła inna fasada, wykonana w stylu neogotyku angielskiego.

Mario pisze, że świątynia runęła podczas powstania warszawskiego. Dodam, że eksplozja Goliata nie zniszczyła dużej części murów. Zostały one wysadzone przez Niemców po powstaniu, w trakcie akcji burzenia Warszawy.
Po wojnie, w latach 1947-56 przeprowadzono odbudowę katedry. Jak podkreślano wówczas, świątynia została wzniesiona w odrodzonym stylu gotyku mazowieckiego. Chociaż nie wszędzie. Otrzymała wówczas inną fasadę wzorowaną na ewangelickich (poniemieckich) kościołach św. Doroty z Wrocławia i Dominikanów z Chełmna.

Ze swojej strony chciałabym dodać, iż w ustaleniach historyków ścian Katedry najpewniej nie uszkodził Goliath, tylko transporter ładunków Borgward B IV.

Uzupełnię swoimi zdjęciami bazyliki ze stycznia 2017 r.

Wnętrze archikatedry oraz jej historia:

Sarkofagi nagrobne, tablice oraz rzeźby upamiętniające słynnych Polaków: