Kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Starym Wielisławiu należy do najstarszych świątyń na Ziemi Kłodzkiej. Istniał już podobno już w X wieku a proboszczem miał któryś ze Sławnikowiców, jako że w czasie podróży na dwór Bolesława Chrobrego biskup Pragi, a późniejszy święty Wojciech zatrzymał się u krewniaka właśnie w Wielisławiu. Tak przynajmniej mówi tradycja.
Faktem jest jednak pierwsza wzmianka źródłowa z 1300 roku, kiedy to papież Bonifacy VIII ustanawia świątynię kościołem pielgrzymkowym.
Pierwotna świątynia została zniszczona w czasie najazdu husyckiego w 1428 roku. Odbudowano ja wkrótce w stylu gotyckim. W 1524 roku dobudowano wieżę kościelną. Niepokoje społeczne związane z Reformacją wymusiły budowę wokół kościoła muru obronnego oraz w 1569 roku okazałego budynku bramnego. W momencie wybuchu Wojny Trzydziestoletniej Stary Wielisław był jedyną parafia katolicką na Ziemi Kłodzkiej. Po jej zakończeniu Cesarz powierzył odbudowę katolicyzmu na tych ziemiach tutejszemu proboszczowi, Hieronimowi Heckowi.
W 1776 roku zakończyła sie pierwsza rozbudowa świątyni. Ponowna przebudowa miała miejsce podkoniec lat 90-tych XVIII wieku, kiedy to włączono wieżę w obręb budowli i dobudowano do muru krużganki dla pielgrzymów i zamurowano większość otworów strzelniczych. W tej postaci świątynia przetrwała po dziś dzień.