Na Stradomiu, tuż pod samym Wawelem, jest barokowy kościół pw. św. Bernardyna ze Sieny. Do kościoła przylega klasztor braci franciszkanów obserwantów, nazywanych częściej bernardynami.
Kościół oraz klasztor powstał w 1453 r. dzięki fundacji biskupa Zbigniewa Oleśnickiego. Po śmierci fundatora, budowę wówczas jednonawowej świątyni gotyckiej, kontynuowali Jan Długosz oraz Marcin Bełza.
Potop szwedzki w 1655 r. spowodował znaczne zniszczenie gotyckich zabudowań. Odbudowany w latach 1659-80 kościół, otrzymał z zewnątrz wczesnobarokowym kształt. Powstał jako fundacja Zofii Ługowskiej oraz kasztelana sandomierskiego Stanisława Witowskiego.