We Wrocławiu, przy ulicy Na Grobli (czyli dawnej Am Weidendamm), nieopodal Zakładu Uzdatniania Wody, znajduje się piękny, monumentalny budynek wodociągowej wieży ciśnień, wysokiej na 40 metrów i wzniesionej na planie kwadratu w latach 1866-1871 według projektu Johna Moore z poprawkami i korektami wprowadzonymi przez Johanna Christiana Zimmermanna, będącego miejskim architektem.
We wnętrzu ceglanego kolosa znajdowały się dwa zbiorniki na wodę - starszy, nitowany oraz drugi, późniejszy, wykonany z żelbetonu w roku 1902. Do dziś, poza niektórymi urządzeniami i licznymi detalami architektonicznymi przetrwały spiralne, ażurowe i zdobione schody żeliwne, będące najwyższymi w Polce (liczą sobie 20 metrów wysokości).
W maszynowni początkowo pracowały agregaty pompowo - parowe Woolfa, a od roku 1924, po modernizacji - turbina parowa.
W czasie II Wojny Światowej na dachu budynku umiejscowiono wieżowy punkt obserwacyjny z przeciwlotniczą syreną alarmową (obiekty te istnieją do dziś).
Kompleks wodociągowej wodnej wieży spełniał swe funkcje na potrzeby miasta do lat 60. XX wieku.
Potem ta piękna perełka architektoniczna pozostawała nieużytkowana, chociaż zainteresowanie nią i zachwyty nie ustały.
We wnętrzach kręcone były m.in. sceny do filmu „Afonia i Pszczoły” Jana Jakuba Kolskiego, odbywały się tam także przedstawienia teatralne (ależ musiały mieć klimat!). Swoje spektakle w tej niezwykłej scenerii wystawiał między innymi wrocławski teatr Ad Spectatores.
Zdjęcia wykonałam w marcu 2017 roku. Podczas mojej wizyty wieża ciśnień była w trakcie remontu, niestety nie miałam możliwości, by zajrzeć do środka.
Pozostaje mieć nadzieję, że obiekt zostanie udostępniony zwiedzającym np. jako swoiste i wyjątkowe w swojej klasie Muzeum Techniki.
Lokalizacja
Wirtualna wycieczka do wnętrza wieży (i innych obiektów): Wirtualne MPWiK Wrocław