Dziś ten pozbawiony cech stylowych obiekt przywodzi na mysl wyglądem raczej PRL - owski blok.
A tymczasem okazuje się, że budowla ta ma piękną przeszłość i jest bardzo zasłużona dla Stoszowic.
W obiekcie obecnie przekształconym na celem mieszkalne mieściła się bowiem niegdyś Fabryka Porcelany.
Stoszowicka porcelana
Trudno dziś uwierzyć, że w miejscu które dziś odstrasza swoim wyglądem każdego zabłąkanego turystę, mieściła się fabryka porcelany.
Po I Wojnie Światowej, w 1921roku, w Stoszowicach, Richard Fabig założył fabrykę porcelany.
Pierwszy okres tej fabryki to lata 1919/21 do 1923.
Fabig pochodził z Waldenburga i należał do zarządu niemieckiej, elektrotechnicznej fabryki porcelany z siedzibą w Berlinie. Waldenburg uchodził za centrum śląskiej produkcji porcelany. Celem R. Fabiga było produkowanie elektrotechnicznej porcelany. Fabryka znajdowała się przy drodze wiejskiej pod numerem 109 (obecnie nr 37) i posiadała okrągły i tulejowy piec. Zatrudniała od 25 do 30 pracowników, którzy produkowali techniczną, elektrotechniczną porcelanę, jak również izolatory oraz porcelanę wytłaczaną i odlewaną.
Dyrektorem tej fabryki byli Hans Piorzowsky (do roku 1922) i Carl Neumann.
Drugi okres rozwoju stoszowickiej fabryki porcelany to lata 1923 do 1926.
1 września 1923 roku inflacja w Niemczech osiagnęła swój punkt szczytowy. Ten fakt miał znaczenie dla fabryki Fabiga. Jego fabryka została zamieniona na spółkę akcyjną z kapitałem 20 milionów marek. Członkami spółki akcyjnej byli Richard Fabig z małżonką, dyrektor fabryki C. Neumann oraz dyrektor sądu ziemskiego Paul Fabig z małżonką.
Od roku 1924 interesy spółkowe prowadził Ludwig Zuber.
Szczególnymi produktami były w tym czasie wodoodporne armatury i wahadłowe garnitury (wasserdichte Armaruten und Zugpendelgarnituren). Ze względu na postępującą inflację L. Zuber został zmuszony do rozwiązania spółki akcyjnej dnia 11 stycznia 1926 roku.
Trzeci okres historii porcelany w Stoszowicach to lata 1926 do 1945.
Mimo upadku spółki, R. Fabig nie zaprzestał produkcji - nadal wytwarzał w Stoszowicach techniczną i elektrotechniczną porcelanę. Przez pewien czas posiadał swoje przedstawicielstwo w Berlinie, Hamburgu i Köln. Jego fabryka eksportowała produkty do Austrii, Szwecji i Finlandii. W miarę przezwyciężania kryzysu gospodarczego w Niemczech fabryka porcelany w Stoszowicach mogła zatrudnić do 50 pracowników.
Ostatnia wzmianka o tym zakładzie pochodzi z roku 1941/42 - prawdopodobnie funkcjonował on jeszcze w czasie II Wojny Światowej.
tekst: Ronald Studnicki
Źródło: stoszowice.pl
Przed budynkiem znajduje się parking i bardzo ciekawa tablica informacyjna, opisująca nieistniejącą już fabrykę.
Obejrzeć można na niej m.in. dawne sygnatury, używane przez stoszowicki zakład.
