We wsi Sieniawka (Lauterbach), położonej w powiecie dzierżoniowskim, w gminie Łagiewniki, za mostkiem przerzuconym nad rzeczką Krzywulą, znajduje się mało znany zabytek wyjątkowej klasy - barokowy dwór wzniesiony w konstrukcji szkieletowej tzw. muru pruskiego/szachulcowej (cholera wie, musiałabym zeskrobać to białe ze ścian i sprawdzić, co jest pod spodem).
Według daty umieszczonej na drewnianym nadprożu powstał on w roku 1678 na potrzeby zakonu jezuickiego. Wybudowano go w miejscu starszego, murowanego dworu obronnego, wznoszącego się na dawnym, średniowiecznym grodzisku (zapewne zaopatrzonym w klasyczną wieżę mieszkalno - obronną).
Tak na marginesie w wielu opracowaniach archeologicznych wspominane jest grodzisko w Sieniawce, jednak mimo uporczywych poszukiwań nie znalazłam takowego obiektu w tej miejscowości. Jedynym podejrzanym miejscem okazało się być bliskie sąsiedztwo dworu, a konkretnie miejsce pod nim.
Dwór wielokrotnie remontowano i przebudowywano, między innymi w XIX wieku oraz w latach 60. XX wieku.
Jest to dwukondygnacyjny obiekt, wzniesiony na planie czworoboku na dawnej wyspie otoczonej fosą (stąd myśl o pierwotnym grodzisku). Posiada murowane fundamenty, ale resztę konstrukcji wykonano z drewna w technologii szkieletu drewnianego (z tego powodu dwór bardzo przypomina Kościoły Pokoju z Świdnicy i Jawora).
Całość zwieńczono bardzo wysokim dachem dwuspadowym, wykonanym z gontu i przypominającym z wyglądu układ naczółkowy - nad elewacjami bocznymi znajdują się bowiem śliczne, półokrąłe okapniki.
Na XVII - wiecznym, drewnianym portalu wejściowym, oprócz daty budowy, dostrzeżemy monogram IHS i inicjały fundatora (MRA IPH). Nieco wyżej, po lewej stronie, znajdują się pozostałości zegara słonecznego.
Moje zdjęcia pochodzą z lutego 2023 roku.