Dwór w Ligocie Małej był budynkiem murowanym, dwuskrzydłowym, dwukondygnacyjnym, nakrytym dachem mansardowym. Elewacje posiadały podziały ramowe wykonane za pomocą gzymsów, pilastrów i boniowanych lizen.
(...)
Majątek w miejscowości należał między innymi do rodzin von Lohenstein, von Pfeil, von Bissing. W 1872 roku dobra rycerskie Ligota Mała były własnością barona Willego von Bissinga. W 1894 roku właścicielkami posiadłości o powierzchni 194ha były już baronówny Ernestine i Maximiliane von Bissing. W 1937 roku majątek liczący 141ha należał do Walthera von der Oelsnitz. Po 1945 roku posiadłość przejęło państwo polskie. Rezydencja była wykorzystywany jako wielorodzinny budynek mieszkalny. Zdjęcia na portalu fotopolska.euLINK pokazują, że jeszcze w 1978 roku dwór był w niezłym stanie technicznym.
Źródło: palaceslaska.pl
Damian Dąbrowski
Obecnie pozostałości tak znamienicie wyglądającego dworu przypominają swym wyglądem raczej ruiny średniowiecznego zamku, niż szczątki nowożytnej budowli.
Niewiele z nich zostało.
Od strony stawu dostrzec można na murze fragment oryginalnej dekoracji o typie sgraffito, w jednym z okien zachowała się ręcznie kuta krata.
Tu i ówdzie zajrzeć można także do zasypanych, zamkowych piwnic.
Nieopodal w dobrym stanie zachowała się lodownia.
Od południa do ruin przylegają zabudowania dominium (w większości zachowane), od wschodu znajduje się staw rybny.
Na jednym z moich zdjęć na pierwszym planie widać nawet relikty renesansowej kuchenki gazowej...
Kopiec, będący zapewne średniowiecznym grodziskiem oraz ruiny zniszczonego dworu i folwark nie są wpisane do rejestru zabytków.
Wpisany doń jest za to otaczający całość, zdziczały park (nr rej.: A/4399/966/WŁ z 30.09.1983r.).
Zdjęcia wykonałam w lutym 2024 roku.
