Na północno - zachodnich stokach Ślęży, ponad wsiami Sady (Krotzel) i Biała (Klein Bielau), na zachód od Bialskiego Rozdroża i odnaleźć można pozostałości po mało znanych i z rzadka odwiedzanych przez turystów "starożytnych kamieniołomach".
Nazwa wcale nie jest przesadzona - granity eksploatowano w tym miejscu już co najmniej od czasów wczesnego średniowiecza, czyli nawet od X wieku!
Miejsce to wybrane zostało nieprzypadkowo: to właśnie w obrębie tego zbocza, w strefie kontaktowej z gabrami ślężańskimi, występujący lokalnie granit biotytowy i leukogranit jest nadwietrzaly, co sprawia, że łatwiej można go poddawać obróbce. Prace nad nim ułatwiał także jego naturalny, trójkierunkowy skos.
Nic więc dziwnego, że to złoże było wykorzystywane od wieków do wytwarzania - między innymi - żaren.
I całkiem możliwe jest, że właśnie stąd mogło pochodzić żarno, które używała żona rycerza Boguchwała z Brukalic, o którego niezwykle godnym pochwały czynie zachowała się pamiątka w postaci najstarszego zdania, zapisanego w języku polskim:
Daj, ać ja pobruszę.W wersji na wiek XXI brzmi to mniej więcej tak: "Daj, ać ja odkurzę, a ty pozmywaj".
Zdjęcia wykonałam w listopadzie 2023 roku.
Czas pokazał, że wycieczka nie była najlepszym pomysłem w taką pogodę i zdrowie mi się mocno zbuntowało.
