Fortyfikacje tego punktu oporu powstały tuż przy granicy z Polską. Były z założenia najbardziej wysuniętymi na wschód obiektami niemieckiej Pozycji Górnośląskiej, a ich budowa miała mocny wydźwięk propagandowy. Wznoszono je wręcz "przed nosem" wroga.
Największym elementem tej grupy jest duży schron typu Sonderwerk, wybudowany w połowie 1939 roku. Znajduje się on na szczycie wzgórza, z którego rozciąga się imponujący widok na Piekary Śląskie.
Jest to bunkier o jednej kondygnacji, mający z założenia posiadać dwie kopuły pancerne, najpewniej typu 773 P4. Kopuł tych nigdy w nim nie zamontowano, w późniejszym okresie otwory na nie zostały one zabetonowane, chociaż przewidywano umieszczenie w nich peryskopu (ostatecznie także zrezygnowano z tej opcji).
Schron posiadał jedynie strzelnicę obrony zapola, umieszczoną w specjalnie wydzielonym pomieszczeniu oraz małą strzelnice obrony wejścia z okienkiem znajdującym się w ścianie izby załogi.
Po roku 1939 betonowy bunkier był wykorzystywany jako skład amunicji - świadczą o tym napisy, zachowane na jego wewnętrznych ścianach.
W styczniu 1945 roku obiekt prawdopodobnie brał udział w walkach. W okolicy wejścia zachowały się bardzo czytelne ślady ostrzału.
Ten interesujący zabytek jest dostępny i można go zwiedzić, posiadając odpowiedni ekwipunek (latarka!) oraz zachowując ostrożność. W sąsiedztwie zachowały się ponadto słabo czytelne relikty baterii przeciwlotniczej.
Zdjęcia wykonałam w lutym 2016 roku.
Lokalizacja
Widok z zewnątrz: