Strażnicy Czasu

Na sławkowskim Rynku przed Ratuszem stoi pomnik w kształcie rozłożonej księgi, na którym widnieje napis:„W hołdzie poległym i zamordowanym mieszkańcom Sławkowa w latach 1939 – 1945“. Obok umieszczone są nazwiska mieszkańców miasta.

Na pomniku nie wspomina się o przedwojennych mieszkańcach miasta wyznania mojżeszowego!
W 1940 r. w Sławkowie mieszkało 896 Żydów. W dniu 10 czerwca 1942 r. Niemcy otoczyli teren sławkowskiego getta i wyciągnęli z domów wszystkich Żydów. Zamknięto ich na trzy dni w budynku dawnego browaru. Tam przeprowadzono na nich selekcję, oddzielając część osób do pracy w warsztatach krawieckich w Sosnowcu i Będzinie. Pozostałych zaprowadzono 12 czerwca na stację kolejową w Bukownie, skąd wywieziono ich do obozu zagłady Auschwitz-Birkenau, gdzie zginęli w komorach gazowych. W Sławkowie pozostało jedynie około 20 Żydów z Judenrat. W sierpniu 1942 r. zostali oni przeniesieni do jednego z gett w Zagłębiu i wkrótce trafili do obozu śmierci Auschwitz-Birkenau.

Uprzejmie proszę o przesunięcie wątku do woj.śląskiego.

Już się robi!
Swoją drogą doskonale rozumiem pomyłkę.

Dziękuję za delikatne sprostowanie mojego błędu - podczas wpisu zasugerowałem się kryteriami historycznymi.
Sławków - od swojego początku, przez długie wieki, aż do 1975 r. - należał do Małopolski! Przypisywanie go do Śląska pierwszy raz wprowadzili Niemcy podczas okupacji (nie należał wtedy do GG, lecz do Reichu).