Manasterzec - ruiny zamku Sobień
: sobota 20 sie 2022, 06:43
Nieopodal wsi Manasterzec, położonej w gminie Lesko, na granicy Pogórza Bukowskiego i Gór Słonnych, na naturalnie obronnym cyplu, znajdującym się w miejscu ujścia potoku Adyszów do Sanu, znajdują się relikty średniowiecznej budowli obronnej.
Jest to duży obiekt, otoczony czytelnymi do dziś wałami ziemnymi, trudno dostępny ze względu na swoją lokalizację.
Składa się z dwóch członów: reliktów bramy wjazdowej oraz znajdującego się na skraju urwiska właściwego zamku. Pomiędzy wieżą bramną, a zamkiem zapewne funkcjonowało drewniane podgrodzie.
Całość zachowała się w formie ruiny, ale mimo upływu lat jest nadal dobrze czytelna.
Na wysuniętym cyplu zamku urządzono bardzo ciekawy punkt widokowy. Relikty warowni są łatwo dostępne - prowadzą do nich nowe, drewniane, bardzo wygodne schody. Przy drodze do Leska znajduje się parking (bezpłatny) i bar.
Wzgórze z zamkiem stanowi obszar rezerwatu "Góra Sobień".
Zdjęcia wykonałam w sierpniu 2022 roku.
Lokalizacja
Jest to duży obiekt, otoczony czytelnymi do dziś wałami ziemnymi, trudno dostępny ze względu na swoją lokalizację.
Składa się z dwóch członów: reliktów bramy wjazdowej oraz znajdującego się na skraju urwiska właściwego zamku. Pomiędzy wieżą bramną, a zamkiem zapewne funkcjonowało drewniane podgrodzie.
Całość zachowała się w formie ruiny, ale mimo upływu lat jest nadal dobrze czytelna.
- WikipediaPoczątki warowni strzegącej szlaku wzdłuż doliny Sanu sięgają XIII wieku. Na przełomie XIII i XIV wieku (w czasach księstwa halicko-wołyńskiego) powstał tu murowany zamek. W dokumentach pojawił się po raz pierwszy jako Soban, stanowiąc własność królewską. W roku 1389 zamek został nadany przez Władysława Jagiełłę rycerskiemu rodowi Kmitów. Dnia 5 sierpnia 1373 r. Elżbieta Łokietkówna nadała na zamku Sobień przywilej dla klasztoru w Starym Sączu. Od 1415 roku właścicielem posiadłości był Piotr Kmita, który w roku 1417 gościł na zamku króla Władysława Jagiełłę ze świeżo poślubioną Elżbietą z Pileckich Granowską. Według Jana Długosza, król w 1417 roku podróżował ze Lwowa przez Felsztyn i Sobień do Sanoka, gdzie w tamtejszym kościele św. Michała wziął ślub.
Dobra te posiadał następnie Jan Kmita. Z 1434 r. pochodzi wzmianka o kaplicy zamkowej. W 1436 r. Sobień po zmarłym bracie, Janie Kmicie, odziedziczyła Małgorzata Kmita Mościsławska. W 1436 r. Jan Goły ze Strzałkowa i Goliszewa w imieniu żony Małgorzaty Kmity wystąpił do sądu grodzkiego w Sanoku przeciw Mikołajowi Kmicie, kasztelanowi przemyskiemu, który zajął gwałtem dobra swojej siostry. Spór Gołego z Kmitą trwał do 1441 r., gdy doszło do ugody między Małgorzatą a jej stryjem Mikołajem z Wiśnicza, kasztelanem przemyskim. Małgorzata była już wtedy żoną Mościca z Wielkiego Koźmina. Odstąpiła Mikołajowi i jego synom zamek Sobień z wsiami do niego należącymi, jak Huzele, Myczkowce, Uherce Mineralne, Izdebki i inne.
W 1443 r. Jan Kmita daje intromisję Marciszowi na wsiach Lesko, Łukawica, Jankowce i inne położone pod zamkiem Sobień. W latach 1456-1457 Stanisław, Mikołaj i Jan Kmitowie, bracia z Wiśnicza, synowie Mikołaja z Sobienia, pozywali Jana Kmitę z Wiśnicza, kasztelana lwowskiego, o gwałtowne zajęcie dóbr im przypadłych - zamku Sobień i wsi Łukawica, Lesko, Jankowce.
Zamek Sobień został zniszczony w 1474 roku przez wojska węgierskie. W 1474 roku w odwecie za zniszczenia dokonane na Węgrzech Górnych przez Pawła Jasieńskiego, Maciej Korwin poprowadził wyprawę na polską Ruś dochodząc do Nowego Sącza i Jasła. W 1512 r. Węgrzy ponownie zniszczyli zamek. Wkrótce potem Kmitowie przenieśli swoją siedzibę do Leska, a opuszczony zamek zaczął popadać w ruinę.
Na wysuniętym cyplu zamku urządzono bardzo ciekawy punkt widokowy. Relikty warowni są łatwo dostępne - prowadzą do nich nowe, drewniane, bardzo wygodne schody. Przy drodze do Leska znajduje się parking (bezpłatny) i bar.
Wzgórze z zamkiem stanowi obszar rezerwatu "Góra Sobień".
Zdjęcia wykonałam w sierpniu 2022 roku.
Lokalizacja