Kraków - mezuzy i ślady po nich

[Karolina Kot]

Synagoga Izaaka przy ulicy Kupa. Na drzwiach wejściowych zamontowano duży, współczesny, drewniany pojemnik na zwój Tory.
Jest to chyba pierwszy przypadek w tym wątku, gdy mezuzę przytwierdzono do zbyt wąskiej framugi nie skośnie, lecz pionowo.

[Karolina Kot]

We wnętrzu wyżej wspomnianej synagogi zauważyłam jeszcze dwie współczesne mezuzy - pierwsza, plastikowa, umieszczona jest przy wejściu do koszernego sklepu i wygląda dość zwyczajnie. Druga, choć równie nowa, przypadła mi do gustu - jest przezroczysta, przez jej ścianki widać rytualny pergamin, zapisany przez sofera.

[Karolina Kot]

Współczesna mezuza przy drzwiach mieszkania znajdującego się nieopodal synagogi Remuh:

[Karolina Kot]

Synagoga Tempel.
Znalazłam tu dwie identyczne, współczesne, plastikowe mezuzy, z których jedną zamalowano na brązowo podczas renowacji odrzwi. Ich ulokowanie na framugach zastanowiło mnie: pierwszą umieszczono na prawej framudze, drugą na lewej.
Na chwilę obecną brakuje mi wiedzy, by sobie tą dziwną lokalizację jednoznacznie wyjaśnić, chociaż jestem przekonana, że istnieje jej logiczne wytłumaczenie.
To zapewne coś w stylu interpretacji wejścia i wyjścia.

[Karolina Kot]

Ulica Świętego Sebastiana okazała się być dla nas ostatnio bardzo łaskawa. Aura wybitnie nie sprzyjała bieganiu po dusznych klatkach schodowych, jednak mimo upału udało mi się odszukać kilka wzruszających śladów historii.
Oto ślad po mezuzie zauważony w oficynie kamienicy z numerem 32:

[Karolina Kot]

I kolejny ślad, także pochodzący z oficyny tego domu.
Niestety, z powodu braku należytej roztropności nie zabrałam ze sobą tym razem mojego "miecza świetlnego", przez co byłam zmuszona do używania prostej, lecz niezawodnej, kieszonkowej latarki. Jakość zdjęć pozostawia nieco do życzenia.

[Karolina Kot]

To zdjęcie wyszło mi fatalnie...

[Karolina Kot]

I jeszcze jedna futryna z blizną po mezuzie, pochodząca z oficyny domu przy ulicy Świętego Sebastiana 32:

[Karolina Kot]

Oto znaleziska z głównej klatki schodowej wspomnianej wyżej kamienicy. Już na parterze można dostrzec piękny relikt:

[Karolina Kot]

Piętro wyżej natrafimy na kolejny relikt.
Spostrzegawcze oko i latarka mogą okazać się niezbędne.

Swoją drogą zastanawiam się, czy nie zacząć nosić ze sobą kartek papieru, węgla drzewnego lub kredy bądź miękkiego ołówka. To może być ciekawe doświadczenie.
Muszę kiedyś spróbować, jak to jest wyciągnąć z zapomnienia dla współczesności te ledwo czytelne blizny żydowskich domów nie tylko za pomocą ulotnej gry światła i cienia.