To właśnie tu, w niskich budynkach wzniesionych w roku 1865 według projektu mistrza murarskiego B. Steckla Schirdewanowie produkowali we Wrocławiu swoje znane w całych Niemczech likiery: Mondura, Rettib i Kumbucca.
To skarb, jeden z najstarszych śladów przemysłowej kariery przedmieścia, rozwijającej się gwałtownie po uruchomieniu górnośląskiej linii kolejowej. Wytwórnia wódek Carla Schirdewana działała przy Klosterstrasse (dziś Traugutta) od 1817 do 1945 r. Od strony ulicy stanęła pięciokondygnacyjna kamienica, a z tyłu wzniesiono dwukondygnacyjne budynki produkcyjne, stajnie i wozownie tworzące kształt litery C. W kamienicy urządzono duży lokal gastronomiczny z ogromnym zapleczem i wygodną komunikacją z fabryką, bo klienci pili oczywiście trunki Schirdewanów.
Kamienica jest bardzo okazała, ale budynki fabryczne są skromne, a dziś zdewastowane. Wozownię wyróżniają umieszczone na elewacji końskie głowy i figura kobiety w antycznych szatach, z misą dojrzałych owoców (robiono z nich wódki i likiery). Ciekawa jest też wieża z zegarem odmierzającym czas pracy.
Źródło: wroclaw.wyborcza.pl
Moje zdjęcia pochodzą z marca 2017 roku.
Ciekawostką jest miejska legenda głosząca, że gdzieś pod opuszczoną fabryką ciągną się podziemne korytarze z butelkami wypełnionymi wspaniałymi trunkami. I że nikomu dotychczas nie udało się odszukać wejścia do tych piwnic.
Lokalizacja
