Sosnowiec - "PogONia - zespół artystycznych zdarzeń", czyli Pogoń świętuje

[Karolina Kot]

W środę, 28 października 2015 roku, w ramach wydarzenia "PogONnia - zespół zdarzeń artystycznych", odbędzie się cykl ciekawych spotkań historycznych.
Wszystko rozpocznie się o godzinie 17:30 w pijalni piwa "Stara Pogoń" przy ul. Spółdzielczej. Będzie tam maiło miejsce slajdowisko z udziałem historyka Grzegorza Onyszki.
Z kolei o godzinie 18:30 w restauracji "Stonehenge" przy ul. Spółdzielczej prof. Zbiniew Białas opowie o pogońskim aspekcie książek jego autorstwa pt. "Korzeniec" oraz "Tal".
Następnie uczestnicy przeniosą się na ul. Żytnią do "Cafe Pogoń", by wysłuchać wspomnień i poznać związaną z Pogonią twórczość prof. Jacka Rykały.
Na zakończenie, o godzinie 21:00, w klubie muzycznym "Remedium" przedstawiona będzie sztuka Teatru Rawa pt. "Randka, czyli sex na dopingu".
Przed spektaklem historyk Grzegorz Onyszko przedstawi krótką historię legendarnego kina "Momus".

Chyba nie pozwolę sobie na zignorowanie tak ciekawej kompilacji wydarzeń.

[Eworu]

Do kompletu https://www.facebook.com/14695240800095 ... =3&theater
https://www.facebook.com/pogonia.sosnowiec

[Karolina Kot]

Drodzy Strażnicy Czasu!
Zanim sklecę fotorelację z dzisiejszego spotkania, chciałabym przekazać Wam wszystkim pozdrowienia od profesora Zbigniewa Białasa.

P.S. W świetle tego, co przed chwilą zrobiły z dywanikiem w kuchni moje koty, tal wydaje się być całkiem atrakcyjnym rozwiązaniem...

[Karolina Kot]

To był bardzo ciekawy wieczór i - mimo zmęczenia - warto było na chwilę rzucić wszystko i poświęcić czas dla sosnowieckiej Pogoni.
Na pierwszy rzut oka wszystko mogło przypominać zwykły, jesienny spacer między sympatycznymi knajpkami.
Tak naprawdę było to jednak arcyciekawe wydarzenie kulturalne.
Dowiedzieliśmy się na przykład o tym, iż Czarna Przemsza, w okresie pracy historycznych przędzalni, mieniła się wszystkimi kolorami tęczy, poznaliśmy wstępne plany kolejnej książki profesora Zbigniewa Białasa, a także dowiedzieliśmy się, z jaką potrawą najlepiej zapukać w niedzielny poranek do pracowni profesora Jacka Rykały.

Pierwszym przystankiem była "Pijalnia Piwa - Stara Pogoń". Okazała się być całkiem sympatycznym miejscem, w dodatku z niezłym wyborem browarnianych cudów.
Niestety, mój Archimedes, zaparkowany na pobliskiej ulicy - jak się chwilę potem okazało, pod bramą uwidocznioną na jednym z obrazów profesora Rykały - nie pozwolił mi na zapoznanie się z pełną ofertą tego lokalu.

Pierwszy wykład poprowadził Grzegorz Onyszko. Podjął się on trudnego zadania usystematyzowania wiedzy o Pogoni od czasów najstarszych, do współczesności. Na ekranie projekcyjnym migały stare pocztówki, mapy, historyczne zdjęcia.
To było bardzo ciekawe.

[Karolina Kot]

Następnie szybkim spacerkiem udaliśmy się do "Cafe Pogoń", położonej u zbiegu ulicy Żytniej i Władysława Reymonta.
Kawiarni tej reklamować nie trzeba. Od lat znana jest z doskonałych napojów i pysznych ciast.

W pomieszczeniach, położonych na tyłach lokalu, niedostępnych na co dzień, mieliśmy przyjemność poznać osobiście pana profesora Jacka Rykałę.
Znałam już dużo wcześniej prace jego autorstwa, strasznie przypadła mi do gustu prezentowana kilka lat temu wystawa „Żółte światło pustych miejsc”.
Przeczuwałam, że ich twórca musi mieć ogromną wrażliwość i szacunek dla przemijającego czasu.
Oj, i to jaką! Pan profesor to zdecydowanie NASZ CZŁOWIEK.

Słuchaliśmy z zapartym tchem opowieści o tym, jak biegał z aparatem fotograficznym po opuszczonych, przeznaczonych do wyburzenia kamienicach, zbierał porzucone, nikomu już niepotrzebne przedmioty, wywoływał czarno - białe zdjęcia za pomocą tradycyjnej ciemni fotograficznej, a potem tworzył z nich swoje wyjątkowe obrazy, oprawione w oryginalne, własnoręcznie wykonywane ramy z charakterystycznymi "komórkami".
Pan profesor fotografuje opuszczone domy i zapomniane podwórka do dziś, jednak - jak sam stwierdził - dzisiejsze kolorowe, cyfrowe zdjęcia nie oddają już tego dawnego klimatu.
Uśmiechaliśmy się, chłonąc opowieść, gdyż doskonale znamy uczucia towarzyszące wizycie w starym domu, przeznaczonym do wyburzenia...

dom przeznaczony do wyburzenia

gdy dom
przeznaczony do wyburzenia
opuści ostatni człowiek
zalega w nim taka cisza
że wstydzisz się
szelestu własnych kroków

wypełniony tysiącem drobnych
i dużych
przedmiotów
które nagle
straciły swoje miejsce
i
przestały być potrzebne
w pośpiechu
zostawione
leżą cicho
na schodach
w przejściach
na korytarzach

wspinając się
schodami
bez poręczy
czy
wyglądając na podwórze
przez okna
bez szyb
czujesz coraz bardziej
że jesteś
częścią tego świata
że
nie jest on wyjątkowy

i tylko strach
przed uczuciem, którego nie rozumiesz
a
które cię wypełnia
nie pozwala ci
przysiąść na schodach
schodzisz więc w dół
i pospiesznie
opuszczasz
dom przeznaczony do wyburzenia

Lepiej tego nie można było ująć...

[Karolina Kot]

Pozwolę sobie w tym miejscu na małą dygresję.
Przyznam szczerze, że po spotkaniu z profesorem Rykałą poczuliśmy pewnego rodzaju dumę, że razem z wieloma innymi ludźmi, z naszego i z innych forów, w pewnym sensie kontynuujemy dzieło uwieczniania odchodzących w zapomnienie miejsc.
Nie potrafimy tak malować, nie piszemy wierszy, posługujemy się jedynie bezdusznymi aparatami fotograficznymi, bo nie umiemy tego robić inaczej, ale tak naprawdę czujemy w sercu to samo.

Bardzo żałuję, że z powodu pośpiechu nie dane mi było zamienić kilka słów z panem profesorem.
Okazało się zresztą, iż zaparkowałam Archimedesa dokładnie pod zieloną bramą na ulicy Grochowej, uwiecznioną na jednym z prezentowanych podczas wykładu obrazów.

Dziękuję za to spotkanie. Nie ma przypadków. To coś jak z tą historią o obrazie "By" i wizytą w kościele.

Czyli - róbmy dalej swoje, panie i panowie.

[Karolina Kot]

Ponieważ trochę zasiedzieliśmy się w "Cafe Pogoń", do kolejnego miejsca spotkania, pizzerii "Stonehenge", ruszyliśmy niemal biegiem.
Nie omieszkaliśmy jednak uchylić na chwilę drewnianych drzwi kamienicy z numerem Żytnia 16 i rzucić okiem na podłogę wykładaną pięknymi płytkami ceramicznymi.
Glazurnik Alojzy Korzeniec z pełnym zrozumieniem powagi sytuacji puścił w naszą stronę oko - oto już wkrótce mieliśmy zaszczyt poznać kolejną sławę - profesora Zbigniewa Białasa!

Pan profesor okazał się być bardzo ciepłą, energiczną osobą, tryskającą humorem. Spotkanie szybko przybrało formę sympatycznego dialogu z bardzo licznie zgromadzonymi pasjonatami historii i miłośnikami Pogoni.
Głównym tematem stała się najnowsza książka profesora, zatytułowana "Tal", poświęcona losom słynnego, przedwojennego sosnowieckiego "truciciela".
Dyskutowaliśmy (a jakżeby nie!) o postaci Pawła Grzeszolskiego, o sile społecznej krytyki i ciężarze wyroków ulicy, zupełnie odmiennych od postanowień dysponującego dowodami sądu.
Dowiedzieliśmy się także o kolejnych planach poczytnego autora.
Zdradzę jedynie, iż tym razem na tapecie ma znaleźć się Będzin i pewna mała dziewczynka, po której pozostał pamiętnik w zielonej oprawce.
Kto zna, ten wie.

Oczywiście zakupiłam egzemplarz "Talu", otrzymując jednocześnie dedykację autora, przeznaczoną dla naszego Forum.
Przed snem przeczytałam kilka stron. Opowieść zaczyna się niemal jak "Dżuma" Alberta Camus - czyli od zdechłego szczura. I trutki na gryzonie.

Wspomniane na początku tematu obsikane kuchenne dywaniki są już wyprane i wysuszone.
A kotom dałam wybór: najwyraźniej wolały arszenik.

[Eworu]

Marzą mi się takie spotkania w Dąbrowie. Sosnowiec też fajny ale jego historię znam tyle co jest na forum i nie miałbym zbyt dużego pola do rozmowy.
Bobrek, Pogoń, Modrzejów - za chwilę każda dzielnica będzie miała własną wycieczkę. Żeby tak było u mnie....

[Karolina Kot]

Niestety, w internecie za najlepszy obiekt w Sosnowcu nadal uważa się autobus do Katowic.
Nie zmienimy tego. I tak samo nie usuniemy opinii mordercy, która przylgnęła do Pawła Grzeszolskiego.
Uliczne wyroki wydają ludzie.