Strażnicy Czasu

Zbyt wielu ludzi zapoznaje się z wojną tak, że ich to nie drażni. Grzejąc tyłek w miękkim
fotelu albo leżąc w łóżku, spokojnie czytają historię Ver-dun czy Stalingradu, niewiele z tego
rozumiejąc, by nazajutrz powrócić do swoich spraw... Nie! Te książki trzeba czytać w
niewygodzie, na siłę; uważając, że ma się szczęście, bo nie musi się pisać do rodziny, siedząc tyłkiem w błocie na dnie transzei. Trzeba je czytać w najtrudniejszych sytuacjach, kiedy nic
się nie udaje, ażeby uzmysłowić sobie, że kłopoty w czasie pokoju to jedynie błahostki, za
które niepotrzebnie płacimy siwymi włosami. W okresie słodziutkiego pokoju nic tak
naprawdę nie jest niebezpieczne