Sowy i żmije czyli poszukiwanie miejsca ze snu ;)

W dziale tym znajdują się opisy, zdjęcia oraz reportaże z wypraw i wycieczek
Posty: 2949
Rejestracja: czwartek 19 lut 2015, 23:08

Sowy i żmije czyli poszukiwanie miejsca ze snu ;)

Postautor: buba » czwartek 19 sie 2021, 15:22

Pewnej nocy przyśniła mi się wieża. Taka z gatunku widokowych, stojących na jakimś olesionym pagórze. Ta ze snu nie była typowa. Była wykonana z malowniczo pordzewiałego metalu, którego ciepły, rudy kolor fajnie komponował się z zielenią okolicznych drzew. Ja siedziałam na jej szczycie, wystawiałam pysk do słońca, a wiatr rozwiewał włosy i wypełniał całą okolicę skrzypieniem konstrukcji.

Miły to był sen i jego wspomnienie nie dawało mi spokoju. Gdzie ja u licha znajdę taką wieżą? Teraz chyba większość robią drewnianych, w Sudetach to chyba głównie królują kamienne, a poza tym ludzie teraz walczą z rdzą jakby dostali sraczki.

Co ja się naszukałam tej wieży! Ta z Helu by się nadawała, ale z niej widać morze a nie góry. Ta z Ostrej Góry pasowałaby idealnie, ale tam nie wlezę na górę po samych kątownikach, już nie wspominając o kabaku. Poza tym też nie do końca taka… A może to nie punkt widokowy tylko jakaś przeciwpożarowa? Albo masztu szukać? Już zaczęłam wierzyć, że ta wieża istnieje tylko w mojej wyobraźni. W końcu spłynęło na mnie olśnienie. A Kalenica? Byłam tam już wprawdzie, ale kilkanaście lat temu i zupełnie nie pamiętałam materiału budulcowego. Ale widać w zaułkach pamięci pozostał ten metaliczny świst wiatru…

Na wycieczkę wyruszamy w pewne sierpniowe okołopołudnie. Na przełęczy Woliborskiej stoi tylko kilka samochodów co wydaje się rokowac dobrze na powodzenie dalszego planu, zakładającego biwak gdzieś na trasie. Na przełęczy pojawiła się całkiem solidna wiata, którą kiedyś można by użyć w celach noclegowych.

Obrazek

Obrazek

Na niektórych parkingach stawiają kibelki - tu ograniczyli się do kartki, uważając, że to rozwiąże problem i po przeczytaniu spłynie na ludzi zatwardzenie ;)

Obrazek

Zatem ruszamy!

Obrazek

Widoków to się dzisiaj specjalnie nie naoglądamy. Dzień jest niby pogodny, ale w powietrzu wisi jakaś mgła, pył, szlag wie co to jest, ale wszystko wygląda jak przez brudną szybę. Pewnie to smog, który już teraz się zwiedział, że się zbliża sezon grzewczy, źli ludzie będą palić węglem i postanowił zawczasu rozpełznąć się po okolicy.

Pozostaje się więc napawać widoczkami, które są blisko. Np. część drzew dostała wysypki albo może pozazdrościła muchomorom?

Obrazek

Fajny deseń na przekroju drzewa! Jakby pociąć w plasterki to była super ozdoba na ściane!

Obrazek

Stan drogi wskazuje na postępującą suszę i notoryczny brak opadów.

Obrazek

A tutaj chyba został uwieczniony moment wyżerania malin.

Obrazek

Czasem błyśnie gdzieś między drzewami jakiś pagór, dzięki któremu możemy choć na chwilę poczuć, że nie jesteśmy w lesie pod Oławą ;)

Obrazek

Obrazek

Na Wigancickiej Polance jest całkiem miłe miejsce ogniskowe.

Obrazek

Leśnicy zadbali również o plac zabaw dla dzieci.

Obrazek

A na wypadek deszczu można się schować pod grzybnym parasolem ;)

Obrazek

Fajne są zbocza góry Popielak. Las tu staje się bardziej mroczny, taki trochę jakby bardziej drapieżny! I to dosłownie! Mnie się udało podrzeć spodnie, a kabakowi gałąź wyrwała pęk włosów!

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Jest też pojedynek na znalezione siekierki!

Obrazek

Akuku!

Obrazek

Na Bielawskiej Polance stoi całkiem miła wiata.

Obrazek

Kabak wymyśla sobie kolejną zabawę - nie można iść po ziemi a tylko po kamieniach i korzeniach. Potem gra ma jakieś dodatkowe etapy - typu lewą nogą można tylko stąpać na kamienie, a prawą na korzenie albo odwrotnie, a jak kamień jest omszały a się go dotknie to trzeba wracać na miejsce startu (ratunku! mam nadzieję, że nie na przełęcz Woliborską! ;) )

Obrazek

Na Kalenicy zderzamy się z tłumem walącym od strony przełęczy Jugowskiej. Trochę więc musiałam poczekać, żeby zrobić zdjęcia bez rąk, nóg i psich ogonów w obiektywie.

Obrazek

Obrazek

Obrazek

No a wieża...nosz kurde! Jest własnie taka jak miała być! Dokładnie taka!

Obrazek

Świszcząca, pordzewiała - jak wieża z mojego snu! :) Wyłażę na szczyt. Słońce grzeje w pysk, wiatr rozwiewa włosy… Wszystko się zgadza! :)

Obrazek

Obrazek

Obrazek

A widoczki jak wspominałam już wcześniej - cholernie zamglone…

Obrazek

Obrazek

Idziemy jeszcze poskakać po pobliskich skałkach. Na mapie podpisali je Słoneczne Skałki i Dzikie Skały.

Obrazek

Obrazek

Na szczycie jednych z nich jest wyraźnie nienaturalnie powstały otwór i jakiś metalowy zawias.

Obrazek

Obrazek

Na drugim jest tablica pamiątkowa.

Obrazek

Las na zboczach Kalenicy jest omszały, rosochaty i powykręcany, drzewa łapią się skał i nieraz zastygają w nietypowym krzywym położeniu.

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Gdy robię zdjęcia zaczepia mnie jakiś facet. “Co pani tu tak zapamiętale fotografuje?” “Drzewa” - odpowiadam - “Ładny las tu jest”. Facet prycha: “Ładny? Ohydny! Jak z horroru! Powinni go wyciąć i posadzić nowy, porządny, równy. Żeby turyści się nie bali jak tu idą wieczorem!”. “Nie chcę pana martwić, ale to drzewo się na pana patrzy! I nawet się oblizało!” - wskazuję palcem na jeden z konarów. Facet się oddala pośpiesznie - nie wiem czy bardziej sie na tym etapie boi drzewa czy mnie ;) Czy chodzi o histeryczne wrzaski jego żony, która właśnie odkrywa że coś zgubiła. A przed chwilą miała to w ręce!!! Aaaaaaa!
(A drzewo uśmiecha się tajemniczo i chowa coś do dziupli ;)

Na Kalenicy są dwa miejsca ogniskowe i wiata, ale nocleg tutaj raczej odpada - zadepczą nas!

Trzeba spinkalać ze szlaku. Odbijamy na Żmij. Mam nadzieję, że ta nazwa nie jest bardzo zobowiązująca, a przynajmniej, że gadziny o tym nie wiedzą ;)

Tu od razu jest lepiej. Długo się wahamy czy osiedlić się przy skałkach porastających niewielki żmijowy szczycik (od dawien dawna marzy mi się nocne światło ogniska odbijające się w skałach)

Obrazek

Obrazek

Obrazek

czy może na skraju widokowej, płowej łączki? W końcu łączka wygrywa. Tu jest cieplej, miejsce jest miło nasłonecznione, a od skał ciągnie chłodem i wilgocią. Trza korzystać z uroków lata póki jeszcze z nami jest!

Obrazek

Obrazek

Od godziny 16 do 11 rano przewija się tu kilkanaście osób. Większość z nich zachowuje się normalnie: przywita się, zrobi zdjęcie widoczku, przysiądzie się na chwilę do ogniska, powie kurtuazyjnie coś o pogodzie czy pięknie gór, usmaży kiełbaskę, siądzie na beli i wypije browara wgapiając w zamgloną dal. Oprócz jednego gościa. Ten przychodzi, mówi “dzień dobry” i siada dosłownie 2 metry od nas, mimo że ma do wyboru całą łąkę. Wręcz muszę odsunąć karimatę bo władował na nią buty. Nic ze soba nie ma, ani torby, ani nawet małego plecaczka. Zagadany odpowiada zdawkowo w stylu “yhy”. I siedzi tak godzinę i się na nas gapi. Trochę nie wiemy co robić - czujemy jak w teatrze z jednym widzem o karcącym spojrzeniu. A może trzeba pilnować plecaków bo koleś czeka na dobry moment aby coś zajumać? Czasem coś patrzy w telefon, czasem wzdycha, ale głównie tępo się w nas wlepia. Zombiak jakiś normalnie! Już nawet rozważamy zmianę miejsca biwaku - no bo co? Przyjdzie wieczór, zaczniemy stawiać namiot - a ten posąg w przedsionku? Nosz kurde, strasznie irytujący osobnik! W końcu po chyba półtorej godzinie bez słowa wstaje i sobie idzie. Oczywiście znowu potykając się o naszą karimatę.

Reszta popołudnia i wieczoru mija spokojnie i sympatycznie. Na wgapianiu się w widoczek, który z wieczora staje się ciut bardziej wyraźny.

Obrazek

W dole widać zabudowania chyba Jugowa.

Obrazek

Na pieczeniu w ognichu kolejnych smakołyków.

Obrazek

Na rozmowach z Andrzejem i Natanem, którzy śpią gdzieś niedaleko w hamakach wśród skał i zwabił ich dym rozpalonego ogniska. Opowiadamy im o zombiaku, a oni zaczynają się wkręcać, że pewnie on już siedzi między ich hamakami i przewierca je wzrokiem.

Muminkowe herbatki najlepiej smakują z muminkowego kubeczka! :)

Obrazek

Hitem zabaw kabaczych są te “w rurce”. Karimata jest domem, samolotem, wyrzutnią rakiet i czymś chyba jeszcze.

Obrazek

Obrazek

A! I jeszcze dachem, gdy powiewa na wietrze! :)

Obrazek

Namiot stawiamy nieco bardziej w krzakach. Na wypadek jakby zombiak jednak wrócił i usiadł swoim zwyczajem centralnie przed wejściem. Coby się nie potknąć idąc nocą do kibla. Poza tym jakoś zawsze mam w Polsce podświadomą potrzebę ukrywania się z noclegiem.

Obrazek

Obrazek

Obrazek


Kolejnego dnia, na powrocie, zawijamy jeszcze nad jeziorko koło Dzikowca. Podejrzewaliśmy je o walory kąpielowe, ale niestety całe zarosło tłustym glonem.

Obrazek

Obrazek

Są na nim pozostałości metalowego pomostu. Obecnie używają go głównie kaczuchy.

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Zajeżdża się tu sympatycznymi, pylistymi drogami.

Obrazek

Obrazek

Obrazek

A na owe drogi czasem wybiega polne ptactwo! :)

Obrazek

Obrazek

Gdzieś tu spędzamy kolejny biwak.

Obrazek

Obrazek

Obie z kabakiem robimy użytek z wrotyczu ;)

Obrazek

Obrazek

A poranek funduje nam pokaz mgieł! Coś cudnego, ale mającego już w sobie z lekka jesienną melancholię...

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Posty: 27829
Rejestracja: niedziela 08 lut 2015, 20:46
Lokalizacja: Frankenstein

Re: Sowy i żmije czyli poszukiwanie miejsca ze snu ;)

Postautor: Karolina Kot » czwartek 19 sie 2021, 23:31

buba pisze:No a wieża...nosz kurde! Jest własnie taka jak miała być! Dokładnie taka!

Obrazek

Świszcząca, pordzewiała - jak wieża z mojego snu! :) Wyłażę na szczyt. Słońce grzeje w pysk, wiatr rozwiewa włosy… Wszystko się zgadza! :)


A może to nie ta wieża jednak? Może wcale Ci się Kalenica nie przyśniła?
Bo istnieje jeszcze druga, identyczna konstrukcja, mniej znana, ale bardziej zadbana.

W Bielawie :arrow: link :D
"Wiele zabytków przeszłości, co jeszcze wczoraj istniały, jutro zniknie bezpowrotnie. (...) Obowiązkiem żyjących jest zebrać te ułomki i okruchy najdroższych pamiątek przeszłości i w pamięci przyszłych pokoleń zapisać..."

Posty: 2949
Rejestracja: czwartek 19 lut 2015, 23:08

Re: Sowy i żmije czyli poszukiwanie miejsca ze snu ;)

Postautor: buba » piątek 20 sie 2021, 19:30

Bo istnieje jeszcze druga, identyczna konstrukcja, mniej znana, ale bardziej zadbana.

W Bielawie :arrow: link :D


Fajna! Jeszcze tam nie dotarlam - musze sie kiedys wybrac.

Ale to raczej nie ta. Ta ze snu byla mocno zardzewiala, chyba jeszcze bardziej niz ta na Kalenicy

Posty: 27829
Rejestracja: niedziela 08 lut 2015, 20:46
Lokalizacja: Frankenstein

Re: Sowy i żmije czyli poszukiwanie miejsca ze snu ;)

Postautor: Karolina Kot » piątek 20 sie 2021, 21:19

Jeszcze bardziej zardzewiała?
Nie ma sprawy, proszę bardzo: Wieża widokowa na Ostrej Górze

Wież wszelakich Ci tu u nas dostatek. Do wyboru, do koloru.
"Wiele zabytków przeszłości, co jeszcze wczoraj istniały, jutro zniknie bezpowrotnie. (...) Obowiązkiem żyjących jest zebrać te ułomki i okruchy najdroższych pamiątek przeszłości i w pamięci przyszłych pokoleń zapisać..."

Posty: 2949
Rejestracja: czwartek 19 lut 2015, 23:08

Re: Sowy i żmije czyli poszukiwanie miejsca ze snu ;)

Postautor: buba » niedziela 22 sie 2021, 19:34

No ta by byla odpowiednia pod wzgledem warstwy rdzy! I wlasnie ona pierwsza mi na mysl przyszla :D Acz tam bylam juz chyba 6 lat temu i proby wejscia na gore po tych katownikach gdzie dawniej byly szczeble drabinek - nie szło mi za dobrze. Juz na drugiej drabinie zarządzilam wycof ;)

Posty: 27829
Rejestracja: niedziela 08 lut 2015, 20:46
Lokalizacja: Frankenstein

Re: Sowy i żmije czyli poszukiwanie miejsca ze snu ;)

Postautor: Karolina Kot » niedziela 22 sie 2021, 21:34

Wiesz, Buba, ja to taka mądra z tymi wieżami jestem, bo mam na półeczce obok taką oto książkę, całkiem ciekawą:
Książka.jpg
Książka.jpg (71.14 KiB) Przejrzano 4068 razy


A w tematyce sudeckich wież widokowych sporo się ostatnio dzieje.
Na przykład wyremontowano obiekt na Wlodzickiej Górze, wzniesiono całkiem udaną konstrukcję na Kłodzkiej Górze (tę polecam serdecznie, naprawdę warto, zwłaszcza, że wieża "śpiewa" i można ją rozbujać),
w chwili, gdy piszę te słowa trwa w najlepsze budowa kontrowersyjnej wieży na Śnieżniku i rozpoczynają się prace nad wieżą w Szczawnie - Zdroju.

Fajna sprawa z tymi wieżami. Zawsze jest ciekawiej, jeśli na końcu wędrówki jest jakiś cel z pięknym widokiem.
"Wiele zabytków przeszłości, co jeszcze wczoraj istniały, jutro zniknie bezpowrotnie. (...) Obowiązkiem żyjących jest zebrać te ułomki i okruchy najdroższych pamiątek przeszłości i w pamięci przyszłych pokoleń zapisać..."

Posty: 2949
Rejestracja: czwartek 19 lut 2015, 23:08

Re: Sowy i żmije czyli poszukiwanie miejsca ze snu ;)

Postautor: buba » czwartek 26 sie 2021, 20:48

Chyba najciekawsza biblioteka na Dolnym Slasku jest u ciebie w chałupie! :mrgreen:

A tej wieży na Wlodzickiej Gorze to im nie moge wybaczyc... To byla moja ulubiona wieża... :cry: :cry: :cry: :cry: Uwielbialam to miejsce, takie dzikie, ze schodami do nieba... Nie mogli zostawic jej w spokoju a wiezy zbudowac na jakies sasiedniej gorce gdzie nie bylo nic? :evil:

A na Kłodzką Góre to sie kiedys musze wybrac! Bo ciekawa ta wieza i chyba bardzo wysoka! Musze na nia wylezc jak bedzie silny wiatr! :mrgreen:


phpbb 3.1 styles demo

Wróć do „Pamiętnik Włóczykija”

Kto jest online

Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 4 gości