Strażnicy Czasu

W Częstochowie, przy ulicy Mirowskiej 15, mieści się kompleks zabudowań Miejskiego Szpitala Zespolonego im. Ludwika Rydygiera, wybitnego polskiego chirurga (mam wrażenie, że właśnie na tej postaci wzorowano wygląd profesora Rafała Wilczura z rewelacyjnego filmu "Znachor"). Część obiektów jest powojenna, jednak główny trzon szpitala ma znacznie starszy rodowód.
Do czasów II Wojny Światowej mieścił się w tym miejscu szpital żydowski.
Został wybudowany w latach 1909-1913 z inicjatywy żydowskiego Towarzystwa "Dobroczynność" oraz dzięki datkom i wsparciu społeczności częstochowskich Żydów.
Jego uroczyste otwarcie miało miejsce w dniu 16 listopada 1913 roku.

Jak podaje Wirtualny Sztetl:

W chwili otwarcia placówka liczyła 50 łóżek i miała służyć wszystkim mieszkańcom bez względu na wyznanie.
Szpital posiadał oświetlenie elektryczne, urządzenia wentylacyjne, centralne ogrzewanie i instalację wodociągowo-kanalizacyjną. Jak na owe czasy zainstalowane urządzenia świadczyły o wysokim standardzie szpitala. Był on jednym z najnowocześniejszych budynków miasta przed drugą wojną światową.

Lekarze szpitalni pracowali społecznie. Byli to m.in.: kierownik dr Ludwik Batawia, chirurg dr Paweł Broniatowski, dr Edward Kon. Pielęgniarki i personel pomocniczy byli zatrudnieni w zwykłym trybie. Placówka utrzymywała się ze składek społecznych oraz dotowana była z kasy miejskiej. Wspierali ją także Żydzi pochodzący z Częstochowy mieszkający w Nowym Jorku.

W czasie II Wojny Światowej większość personelu medycznego szpitala została zamordowana przez Niemców.
Dziś o historii obiektu przypomina tablica pamiątkowa, której nadano kształt macewy.

Zdjęcia wykonałam w maju 2019 roku.
Lokalizacja