Strażnicy Czasu

Na samym końcu wsi, kilka metrów niżej niż droga na zboczu wzgórza. Na widok drewnianej elewacji zabiło mi mocniej serce-takich budynków u nas w Zagłębiu już się nie spotyka.
Całość powoli zawala się pod własnym ciężarem i za niedługo będzie kompletną ruiną ale nawet w takim stanie drewno wygląda obłędnie.
Główne wejście stanowi ganek z ryzalitem. Pierwsze co mnie zdzwiło to podwójne wejście. Symetrycznie po obu stronach położone są w sumie cztery pokoje. Te z tyłu są podpiwniczone.
Następnie przechodzimy do schodów na górę. I tu zaczyna się przygoda Drewniane jak cała reszta skrzypią niemiłosiernie przy każdym kroku. Mimo tego one jak i całe piętro są dość stabilne-a przynajmniej były.
po piętrze chodziłem z duszą na ramieniu poruszając się jak ślimak i wsłuchując się w każdy swój krok. Każdy najmniejszy powiew wiatr który powodował ruchy oberwanych desek na zewnątrz przyprawiał nie o mały zawał serca.
Na górze znajduje się pięć pokoi oraz balkon.
Tak naprawdę nie wiem dokładnie co to jest. Kiedyś nazwałem go w myślach "Drewnianą posiadłością" i tak zostało.
Ze względu na jego rozmiar, reprezentacyjny ganek z balkonikiem i drewniana konstrukcją nazwałbym go dworkiem.
Ale jednak budynek znajduje się w zarządzie MZBM, posiada dwa wejścia z przodu, podział na parterze na lewą i prawa częśc(na górze podział mało widoczny).
Co to może być? Proszę o pomoc w identyfikacji.
Pierwsze zdjęcie luty,kolejne czerwiec.

Dowiedziałem się iż w czasie wojny w budynku meściło sie Gestapo! To chyba jedyny tego typu dostępny budynek. Jednak po tamtych czasach w środku raczej nie ma żadnych pozostałości.

Autor wątku nie pochwalił się, iż znalazł już odpowiedź na pytanie postawione w pierwszym poście.
Drewniany, rozpadający się budynek to dawny kibuc "Ovadia" założony na początku XX wieku przez młodzieżową organizację syjonistyczną Haszomer Ha'dati w willi ofiarowanej przez braci Szajn.

Moje zdjęcia powstały w styczniu 2016 roku.
Pooglądałam sobie dokładnie framugi, jednak poza śladami gwoździ (ktoś nawet zdrapywał w tym miejscu farbę) nie natrafiłam na ślady po mezuzach.

Archiwalne zdjęcie obiektu:

Zdjęcia z 08.04.2016

Trochę to wygląda jak przygotowanie pod wyburzenie
Stan o wiele gorszy niż był w zeszłym roku.

Szkoda byłoby go wyburzyć. Kibuc jest wyjątkowym miejscem, ważnym dla potomków polskiej społeczności żydowskiej.
Sławkowski kibuc był spółdzielnią rolniczą, w której żydowska młodzież uczyła się uprawiać rośliny oraz hodować zwierzęta - po to aby po przeszkoleniu wyjechać do Palestyny i zakładać tam prawdziwe kibuce.
Sławkowski kibuc był formą koedukacyjnego obozu młodzieżowego, na którym oprócz pracy bawiono się wesoło, tańcząc i śpiewając.

W Polsce od wieków Żydzi zajmowali się handlem oraz rzemiosłem. Mało jest znanych przykładów, aby Żydzi byli rolnikami. Wynika to z długo panującego w Europie zakazu posiadania ziemi przez Żydów. Takie żydowskie gospodarstwo rolne było w Polsce rzadkim przypadkiem.

Kilka kadrów z sierpnia 2016 r.

A do kompletu ujęcia z lotu ptaka, wykonane przez Falę przy pomocy Huginna:

Obiekt wyburzony