Sosnowiecki park nad Czarną Przemszą, obecnie zwany Sieleckim, powstał w pierwszej połowie XIX wieku.
Pierwsza wzmianka o nim pochodzi z 1835 roku.
Na przełomie XIX i XX wieku został on przebudowany przez Ludwika Mauve, generalnego dyrektora i plenipotenta majątku Renardów, mieszkających w sieleckim Zamku.
Park przez większość czasu swojego istnienia, był ogólnodostępnym miejscem wypoczynku sosnowiczan. Wyjątkiem był okres międzywojenny.
Całość wtedy ogrodzono, wejście na teren parku umożliwiały jedynie wejściówki pracownicze zakładów skupionych w Gwarectwie Hrabiego Renarda.
Po II Wojnie Światowej został ponownie udostępniony mieszkańcom.
Do dziś pozostał jednak fragment otaczających go murów oraz okrągła stróżówka przy Czarnej Przemszy.
Wieżyczkę tą nie jest łatwo dostrzec, alejka nad korytem rzeki, prowadząca do niej, nie jest uczęszczana i powoli zarasta.
Lokalizacja
"Wiele zabytków przeszłości, co jeszcze wczoraj istniały, jutro zniknie bezpowrotnie. (...) Obowiązkiem żyjących jest zebrać te ułomki i okruchy najdroższych pamiątek przeszłości i w pamięci przyszłych pokoleń zapisać..."