Sławków - kopiec

[Karolina Kot]

W Sławkowie, na lewym brzegu Białej Przemszy, w rejonie Walcowni nazywanym Starym Sławkowem, znajduje się otoczony bagnami, intrygujący kopiec około trzymetrowej wysokości. Na jego szczycie w 1933 roku ustawiono Kapliczkę Świętej Trójcy.

Według miejscowej legendy miała się w tym rejonie znajdować pogańska osada i gontyna z trzema bożkami, które Pan Bóg roztrzaskał piorunem.
Przypowieść ta jest niezwykle intrygująca, mnie jednak zastanowiła jeszcze jedna rzecz: skoro Sławków jako miasto w obecnym, bardzo regularnym i czytelnym do dziś układzie miał powstać w XIII wieku na tzw. surowym korzeniu, czyli w zupełnie nowej lokalizacji, to gdzieś w pobliżu musiała znajdować się pierwotna osada wczesnośredniowieczna, taki pierwszy Sławków.
Podobna sytuacja miała wszak miejsce w pobliskich miastach: w Siewierzu, Olkuszu czy w Bytomiu, który - choć jest znacznie większym miastem - jest z założenia do Sławkowa łudząco podobny.

Zaczęłam przerzucać zgromadzone w domu woluminy i wkrótce stało się jasne, że już ponad trzydzieści lat wcześniej podobną koncepcję przedstawił pan doktor Jacek Pierzak, archeolog zajmujący się badaniami archeologicznymi w obrębie Sławkowa.
Nie pozostało nic innego, jak wybrać się na krótki rekonesans.

Na miejscu okazało się, że wytypowany teren jest bardzo ciekawy. Położone w dolinie zalewowej Białej Przemszy niewielkie, płaskie wzniesienie posiada naturalne warunki obronne - niemal ze wszystkich stron otoczone jest mokradłami i bagnami. Kopiec z kapliczką znajduje się w jego zachodniej części.
Lato nie jest najlepszym czasem na przeprowadzanie badań powierzchniowych, jednak w nielicznych dostrzeżonych wśród traw kretówkach nie udało mi się znaleźć ceramiki wczesnośredniowiecznej. Wszędzie walały się za to kawałki żużlu i czegoś, co przypominało mi na pierwszy rzut oka szkliwo. Zdarzały się także fragmenty cegieł lub czegoś do nich podobnego.

Na razie niewiele z tego wszystkiego pojmuję poza oczywistym faktem funkcjonowania w tym rejonie prężnie działającego ośrodka hutniczego o udokumentowanej, XIX - wiecznej historii (sławkowska walcownia) i być może znacznie starszym rodowodzie.
Przyjdzie nam najpewniej zajrzeć jeszcze raz na mokradła w niewegetacyjnej porze roku, by dokładniej przyjrzeć się ziemi i kretowiskom.

Lokalizacja kopca
Zdjęcia wykonałam w sierpniu 2016 roku.

[Karolina Kot]

Nie omieszkaliśmy zabrać na rekonesans Huginna.
Naszemu latającemu zwiadowcy niestety niewiele udało się pokazać, może poza kilkoma obszarami, w których trawa rośnie zdecydowanie gorzej.

Wrócimy w to miejsce jesienią.

[DomiNickSławków]

Te czarne kamyczki to żużel i szkliwo hutnicze z huty(a nawet hut) rudy ołowiowej z domieszką srebrnej Hipolita Kownackiego, który prowadził ją w latach 1785-1790. Dodam, że idąc ścieżką rowerową jakieś 400 metrów na południowy zachod od kapliczki, znajdziemy za kanałem kolejny tajemniczo wygladajacy kopiec otoczony mokradłami( jak sucho, to da się zazwyczaj dojść)

[Karolina Kot]

Znamy, znamy.
Na razie trawa po pas.