Od północy przylega doń młodszy budynek, pochodząca z pierwszej połowy XIX wieku siedziba kahału (gminy żydowskiej).
Sama bóżnica jest reprezentacyjnym, dużym, murowanym budynkiem, górującym ponad dawną dzielnicą żydowską. Wzniesiono ją na planie zbliżonym do kwadratu i przykryto czterospadowym, łamanym dachem.
Wnętrze jest bardzo interesujące. Jak podaje Wirtualny Sztetl:
Sala modlitewna nakryta jest sklepieniem krzyżowo-kolebkowym z lunetami. Na sklepienie zachodzą łuki, ponad którymi znajdują się zachowane napisy hebrajskie. Na każdej ścianie znajdują się po trzy okna. Zachowały się polichromie pochodzące z kilku okresów na przestrzeni XVIII-XIX w., przemalowane na początku XX wieku. Polichromia środkowego przęsła ściany wschodniej prawdopodobnie pochodzi z XVIII wieku. Obrazy przedstawiają: Mojżesza nad Nilem, budowę Jerozolimy, mogiłę Judyty, Ścianę Płaczu, Świątynię, mogiłę Szymona Bar Jochaja, Jezioro Tyberiadzkie, Górę Synaj i ofiarę Jakuba. Dodatkowo zachowały się znaki zodiaku i kaligrafie hebrajskie. Wejście do sali modlitewnej z budynku kahału prowadzi przez gotycki portal, przeniesiony tutaj z sandomierskiego zamku.
Synagoga funkcjonowała zgodnie ze swoim przeznaczeniem do czasów II Wojny Światowej. W czasie okupacji została zdewastowana przez Niemców, a wokół niej utworzone zostało żydowskie getto.
Wyremontowana w latach 70. XX wieku obecnie stanowi siedzibę Archiwum Państwowego.
Niestety, nasza wizyta w mieście wypadła poza godzinami pracy tej instytucji przez co nie dane nam było rzucić okiem do wnętrza tego niezwykłego obiektu.
Zdjęcia wykonałam w lipcu 2018 roku.
Lokalizacja