Ortodoksyjna cerkiew Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego oraz męski monaster Świętego Ducha, leżą w sąsiedztwie wileńskiej Ostrej Bramy. Cerkiew została zbudowana w 1634 r. za króla Władysława IV, z przeznaczeniem na kościół greckokatolicki. Jej kościelna sylwetka z brakiem charakterystycznych dla cerkwi cebulastych hełmów na wieżach, przypomina o początkowej genezie. Po kolejnych przebudowach w czasach caratu rosyjskiego, z fasady zniknęły barokowe elementy, kojarzące się z katolicyzmem. W tamtym czasie, w podziemiach cerkwi spoczął metropolita Siemaszko (uważany przez Kościół Rzymskokatolicki za zdrajcę), który włączył na Litwie grekokatolickich Unitów do Cerkwi Prawosławnej. On też w 1850 r. ustanowił z cerkwi sanktuarium 3 wileńskich męczenników: św. Antoniego, św. Jana i św. Eustachego.
Monaster (klasztor) Zesłania Ducha Świętego, uważany jest za bastion wschodniego chrześcijaństwa oraz główny ośrodek prawosławia na terenie Litwy. Celem Bractwa była obrona prawosławia przed wpływami katolicyzmu. Za swe zasługi dla rosyjskiego Wilna, w czasie ZSRR monaster był jedyną ze wszystkich wyznań, czynną placówką zakonną na terenie Litwy. Obecnie podobno zamieszkuje go 10 mnichów.
Po wejściu za bramę monasteru, ze zdziwieniem zobaczyłem na dziedzińcu cerkwi większe tłumy, niż pod pobliską Ostrą Bramą.