Strażnicy Czasu

Jest głównym kościołem katolickiej Bawarii. Pochowani są w nim władcy z dynastii Wittelsbachów, w tym zm. w 1347 r. cesarz Ludwik IV oraz zm. w 1921 r. król Bawarii Ludwik III.
Katedrę widać z daleka dzięki wysokim na prawie 100 m, bliźniaczym wieżom z renesansowymi hełmami w kształcie cebul. Gdy byłem, jedna z wież opatulona była bandażami.
Nad głównym wejściem znajduje się olbrzymi zegar słoneczny.

Późnogotycki kościół halowy został zbudowany w drugiej poł. XV w. na miejscu wcześniejszej bazyliki romańskiej. Pod koniec II wojny światowej, olbrzymia katedra uległa poważnemu zniszczeniu.
Wnętrze świątyni jest stosunkowo skromne. Na pierwszy rzut oka, dominują w nim puste ściany. Dopiero po pewnym czasie zauważyć można zabytkowe elementy wyposażenia: stalle z rzeźbami Grassera, ołtarze z obrazami Jana Polaka oraz rzeźby Leinbergera.

W katedrze od 1977 r. stał tron kardynała Ratzingera – papieża emeryta Benedykta XVI

Na zewnątrz zafascynowały mnie umieszczone w ścianach katedry kamienne epitafia nagrobne

Wokół katedry był wcześniej cmentarz, dziś pozostałością po nim są umieszczone w ścianach płyty nagrobne.
Do świątyni prowadzi 5 gotyckich portali wejściowych.
Przed głównym wejściem umieszczona jest miniatura dla niewidomych, obrazująca zabytkowe centrum Monachium.