Strażnicy Czasu

Jest jednym z najpiękniejszych lwowskich kościołów. Został zbudowany w latach 1602-30 jako fundacja wojewody Mniszcha, starosty Sieniawskiego oraz hetmanów Zamoyskiego i Żółkiewskiego. Posiada wspaniałą fasadę w stylu późnego włoskiego i flamandzkiego renesansu, dzieło Pawła Rzymianina. Jej szczyt jest ozdobiony figurami Boga Ojca, Maryi, świętych Piotra i Pawła oraz zachowanymi do dziś godłami Polski i Litwy.

Kościół został zbudowany w miejscu pierwotnego, fundowanego w 1460 r przez wojewodę Andrzeja Odrowąża, stąd świątyna pod wezwaniem patrona ofiarodawcy. Do zbudowanego kościoła Odrowąż sprowadził z Krakowa kilku Bernardynów, wśród nich późniejszego patrona miasta św Jana z Dukli.

Nad kościołem góruje charakterystyczna wieża z barokowym hełmem, latarnią i zegarem. Dawniej zegar u Bernardynów odmierzał czas 5 minut wcześniej od wszystkich innych.

W ZSRR opuszczony kościół był zaniedbany zaś w klasztorze utworzono Archiwum Miejskie. W pierwszych latach nowej Ukrainy klasztor Bernardynów został przekazany greckokatolickiemu zakonowi Bazylianów a kościół zamieniono w cerkiew św Andrija. Wtedy też przeniesiono do niego ukrywaną rzeźbę NMP z Wałów Hetmańskich (obecnie Prospekt Swobody)

Wnętrze posiada bogaty wystrój

Po wejsciu do środka podziwiać można przykłady wspaniałego baroku
Freski na suficie są dzielem brata Benedykta zaś polichromie na ścianach Stanisława Stroińskiego

Zdjęcie oryginalnej rzeźby NMP z 1862 r w kościele św Andrzeja
Figura Najświętrzej Marii Panny z Wałów Hetmańskich (Plac Mariacki) decyzją Stalina miała być zniszczona wraz z przylegającą do niej fontanną. Lwowiakom udało się ukryć figurę w urządzony w Kaplicy Boimów skałdzie budowlanym.
Obecnie na dawnym miejscu figury na Wałach Hetmańskich (Prospekt Swobody) stoi jej kopia