Synagoga została zbudowana w 1846 roku. Podczas I Wojny Światowej, w roku 1915, budynek został uszkodzony, jednak wkrótce go wyremontowano. Niestety, wnętrze świątyni zostało strawione przez pożar w 1935 roku. Także po tym nieszczęściu obiekt został gruntownie odnowiony.
Podczas II Wojny Światowej hitlerowcy doszczętnie zdewastowali wnętrze synagogi, ostatecznie niosąc kres jej funkcjonowaniu.
Po zakończeniu wojny w budynku dawnej bożnicy urządzono magazyn Gminnej Spółdzielni "Samopomoc Chłopska".
Murowany z cegły i wapiennego kamienia budynek ortodoksyjnej synagogi w Książu Wielkim wzniesiono na planie prostokąta i przykryto dwuspadowym dachem. Wewnątrz, we wschodniej części, mieściła się główna sala modlitewna, do której wchodzono przez przedsionek. Ponad przedsionkiem, na piętrze, ulokowano babiniec, czyli pomieszczenie przeznaczone dla kobiet. Salę główną oświetlało 10 łukowato zakończonych okien - po cztery na ścianach południowej i północnej oraz dwa na ścianie wschodniej.
Pomiędzy oknami wschodnimi zachowała się wnęka po Aron ha-kodesz.
- za Wikipedią, tekst moderowano
Niestety, obecnie opuszczony budynek dawnej świątyni żydowskiej niszczeje, chociaż nadal jest obiektem bardzo miłym dla oka i pobudzającym wyobraźnię.
Lokalizacja