Średniowieczne i wczesnonowożytne Kłodzko wyposażone było w kilkanaście publicznych i prywatnych studni czerpalnych, ulokowanych w obrębie murów miejskich i zabudowań na Górze Zamkowej (tam korzystano z pięciu studni: najstarsza pochodziła z 1393 roku i zwana była Tumską, a najgłębsza - Piekarska, była głęboka na ok. 60 m). Największego zapotrzebowania na wodę czerpaną ze studni wymagał przemysł spożywczy (zwłaszcza browarnictwo), w celach konsumpcyjnych wodę studzienną czerpali zwykle ubodzy mieszkańcy miasta.
Ze względu na budowę geologiczną Kłodzka budowanie (a właściwie wykuwanie) studni było przedsięwzięciem trudnym i czasochłonnym, szczególnie w wyżej położonych partiach miasta.
Źródło
Stara studnia z ulicy Tumskiej (uwaga, nie należy jej mylić ze słynną Studnią Tumską z Twierdzy Kłodzko) znajduje się na dość płaskim terenie, poniżej murów twierdzy.
Kilka lat temu została obmurowana współczesną cembrowiną i zabezpieczona kratą.
Obecnie mało kto zwraca na nią uwagę.
Ja też minęłabym ją nieświadomie, gdyby nie ogłoszenie na drzwiach, w którym została wspomniana.
Zdjęcia wykonałam w lutym 2024 roku.