Została wybudowana w roku 1858.
Klika lat później, w roku, w sąsiedztwie wzniesiono Dom Gminy Żydowskiej mieszczący szkołę, bibliotekę, salę obrad oraz mieszkanie rabina.
Z tyłu, za budynkiem synagogi, funkcjonowały koszerne jatki.
Wirtualny Sztetl tak opisuje wygląd żydowskiej świątyni:
Jak wynika z jedynego zachowanego wizerunku (na karcie pocztowej) była to wysoka, dwukondygnacyjna budowla na planie prostokąta, utrzymana w stylu neoromańskim z elementami tzw. mauretańskiego (wieżyczki w narożach). Wnosząc z układu okien, nad przedsionkiem mógł znajdować się babiniec, dostępny przez wewnętrzne klatki schodowe, ulokowane po bokach wejścia. Pomieszczenie główne oświetlały trzy wielkie okna umieszczone w każdej ze ścian bocznych. Dach dwuspadowy.
Bóżnica została podpalona w czasie tzw. nocy kryształowej, z 9 na 10 listopada 1938 roku.
Wypalone ruiny rozebrano.
Dziś, poza starymi zdjęciami, nie pozostał po tym budynku żaden ślad.
Miejsce to odwiedziłam we wrześniu 2019 roku.
Lokalizacja