Strażnicy Czasu

Zapewne niejeden turysta, wędrujący niebieskim szlakiem wiodącym od Skał Puchacza przez słynną Kopę Śmierci na Narożnik i Lisą Przełęcz dostrzegł tajemnicze krzyżyki i starannie wykute w skale numery, pojawiające się na skałach i głazach co kilkadziesiąt metrów.
Dostrzegłam je i ja już podczas mojej pierwszej wyprawy w to miejsce.
Ponieważ blog pana Patryka "Ścieżką w bok" to jedna z moich ulubionych internetowych rozrywek i czytam go namiętnie (a w zasadzie obsesyjnie, co skutkuje dramatycznymi następstwami pod postacią wielogodzinnego biegania po górach z wywieszonym jęzorem i głupawym wyrazem twarzy oraz fotografowania kamieni), od razu wiedziałam, co to takiego i "z czym to się je".
Są to dawne słupki graniczne.

Pozwolę sobie zacytować sowa autora "Ścieżki":

Wędrując w Górach Stołowych niebieskim szlakiem pomiędzy górą Narożnik i Skałami Puchacza warto patrzeć… pod nogi.

Nie tylko z uwagi, że szlak biegnie momentami brzegiem urwiska. Również dlatego że krawędź tego urwiska i leżącego dalej na wschód Urwiska Batorowskiego była jednocześnie kiedyś granicą pomiędzy dobrami królewskimi (leżącymi na wierzchowinie) oraz ziemiami (leżącymi poniżej urwiska) wchodzącymi w skład dóbr Michaela von Stillfrieda z Nowej Rudy. Z tej granicy zachował się cały szereg znaków granicznych z końca XVIII i początku XIX wieku

Źródło: Ścieżką w bok

Znaki pojawiają się za miejscem, w którym zielony szlak krzyżuje się z niebieskim.
Najniższy numer, na który udało mi się trafić, to 130.
Wygląda tak:

Znak z numerem 131:

Znak 132:

Znak z numerem 133 został przeze mnie przeoczony. Albo już nie istnieje.
W każdym razie nie trafiłam na niego. Może komuś innemu się uda.

A tak wygląda numer 134:

Numer 135:

Numer 136:

Numer 137 jest trudny do zauważenia i bardzo łatwo go przeoczyć:

Numer 138.
Co ciekawe, moje zdjęcia powstały w maju 2020 i 2021 roku, miej więcej w tym samym czasie. Różnice w wegetacji widoczne są jak na dłoni. To była dłuuuuga zima i chłooodna wiosna.

Numer 139 został ustawiony specjalnie i posiada sztucznie nadany kształt. Dziś znajduje się na środku ścieżki - niebieskiego szlaku turystycznego.
Chociaż trudno go przeoczyć, to jednak łatwo się potknąć.

Mijamy szerokim łukiem Posępny Czerep i docieramy do kamienia z numerem 140: