Wojkowice Komorne - miejsce po starym kościele
: czwartek 03 wrz 2015, 20:15
W Wojkowicach, mieście położonym w powiecie będzińskim, u zbiegu ulic Jana III Sobieskiego i Wandy Wasilewskiej, zauważyć można kamienny mur, otaczający stary drzewostan.
Są to pozostałości po dawnym kościółku pod wezwaniem św. Jana Nepomucena, stojącym niegdyś na wzniesieniu po lewej stronie drogi relacji Będzin - Piekary Śląskie.
Po świątyni pozostało dziś już jedynie puste miejsce, ogrodzenie z żeliwną bramą, fragment fundamentów oraz obraz Jana Nepomucena, datowany na pierwszą połowę XIX wieku, który z dawnego ołtarza kościółka trafił do nowej świątyni.
Zachował się również rysunek wykonany piórkiem w 1924 roku przez malarkę Janinę Nogajową.
Historia nieistniejącego już dziś obiektu przedstawia się dość ciekawie i jest ściśle związana z powstaniem w Wojkowicach Komornych kopalni węgla kamiennego "Jowisz".
Napływ i wzrost liczby mieszkańców spowodował potrzebę powołania parafii, a tym samym budowy kościoła. W tym celu rozbudowano przydrożną kapliczkę pod wezwaniem św. Jana Nepomucena, zlokalizowaną na niewielkim wzniesieniu, przy wjeździe do miejscowości od strony Grodźca.
W roku 1926 zakupiono dzwony do kościółka. Największy z nich "Jan", poświęcony był patronowi kościoła i zawierał sentencję: "Święty Janie Nepomucenie, módl się za nami". Drugi z dzwonów nosił imię "Teodor" (sentencja: "Odtąd błogosławioną zwać mnie będą wszystkie narody"), trzeci zaś, nazwany "Tomaszem", nosił sentencję: "Żywych zwołuję, umarłych płaczę").
Spis inwentarza kościelnego w Wojkowicach Komornych z roku 1927 przedstawiał się następująco: "Kościół murowany, jednonawowy, o jednej wieży, pod wezwaniem św. Jana Nepomucena. Ołtarz jeden drewniany, ambona, chrzcielnica kamienna, organ mały, trzy dzwony zawieszone na konstrukcji żelaznej..."
Gdy po uruchomieniu cementowni "Saturn" napłynęło jeszcze więcej ludności, kościółek ponownie przebudowano, powiększając go przez dostawienie kruchty z muru pruskiego na froncie kościoła.
Przemysł rozwijał się jednak dalej, wciąż przybywało w Wojkowicach nowych mieszkańców i wkrótce stało się jasne, że jedynie budowa nowego kościoła rozwiąże problem.
I tak, dnia 8 października 1929 roku, rozpoczęto kopanie fundamentów pod obecnie istniejący kościół wojkowicki.
W Niedzielę Wielkanocną roku 1936 ze starego kościółka, gdzie znajdował się Grób Pański, wyszła procesja do nowej świątyni. Odprawiono tam wówczas pierwszą mszę świętą - rezurekcję. Od tego czasu opuszczony kościół św. Jana Nepomucena niszczał i - nieremontowany - popadał w ruinę.
Ostatecznie, w latach 1957 -1959, decyzją biskupią, rozebrano starą świątynię, pozostawiając po niej puste miejsce, otoczone murem.
Źródło: Kroniki parafii św. Antoniego w Wojkowicach
P.S.
Parkowanie równoległe, blokowanie wyjazdu z jednostki Ochotniczej Straży Pożarnej oraz zastawianie dojazdu do posesji i inne cyrki, które wyprawione zostały w celu opuszczenia Archimedesa i wykonania zdjęć, to temat na osobną opowieść.
Zdjęcia prezentowane niżej powstały we wrześniu 2010 roku.
Lokalizacja
Są to pozostałości po dawnym kościółku pod wezwaniem św. Jana Nepomucena, stojącym niegdyś na wzniesieniu po lewej stronie drogi relacji Będzin - Piekary Śląskie.
Po świątyni pozostało dziś już jedynie puste miejsce, ogrodzenie z żeliwną bramą, fragment fundamentów oraz obraz Jana Nepomucena, datowany na pierwszą połowę XIX wieku, który z dawnego ołtarza kościółka trafił do nowej świątyni.
Zachował się również rysunek wykonany piórkiem w 1924 roku przez malarkę Janinę Nogajową.
Historia nieistniejącego już dziś obiektu przedstawia się dość ciekawie i jest ściśle związana z powstaniem w Wojkowicach Komornych kopalni węgla kamiennego "Jowisz".
Napływ i wzrost liczby mieszkańców spowodował potrzebę powołania parafii, a tym samym budowy kościoła. W tym celu rozbudowano przydrożną kapliczkę pod wezwaniem św. Jana Nepomucena, zlokalizowaną na niewielkim wzniesieniu, przy wjeździe do miejscowości od strony Grodźca.
W roku 1926 zakupiono dzwony do kościółka. Największy z nich "Jan", poświęcony był patronowi kościoła i zawierał sentencję: "Święty Janie Nepomucenie, módl się za nami". Drugi z dzwonów nosił imię "Teodor" (sentencja: "Odtąd błogosławioną zwać mnie będą wszystkie narody"), trzeci zaś, nazwany "Tomaszem", nosił sentencję: "Żywych zwołuję, umarłych płaczę").
Spis inwentarza kościelnego w Wojkowicach Komornych z roku 1927 przedstawiał się następująco: "Kościół murowany, jednonawowy, o jednej wieży, pod wezwaniem św. Jana Nepomucena. Ołtarz jeden drewniany, ambona, chrzcielnica kamienna, organ mały, trzy dzwony zawieszone na konstrukcji żelaznej..."
Gdy po uruchomieniu cementowni "Saturn" napłynęło jeszcze więcej ludności, kościółek ponownie przebudowano, powiększając go przez dostawienie kruchty z muru pruskiego na froncie kościoła.
Przemysł rozwijał się jednak dalej, wciąż przybywało w Wojkowicach nowych mieszkańców i wkrótce stało się jasne, że jedynie budowa nowego kościoła rozwiąże problem.
I tak, dnia 8 października 1929 roku, rozpoczęto kopanie fundamentów pod obecnie istniejący kościół wojkowicki.
W Niedzielę Wielkanocną roku 1936 ze starego kościółka, gdzie znajdował się Grób Pański, wyszła procesja do nowej świątyni. Odprawiono tam wówczas pierwszą mszę świętą - rezurekcję. Od tego czasu opuszczony kościół św. Jana Nepomucena niszczał i - nieremontowany - popadał w ruinę.
Ostatecznie, w latach 1957 -1959, decyzją biskupią, rozebrano starą świątynię, pozostawiając po niej puste miejsce, otoczone murem.
Źródło: Kroniki parafii św. Antoniego w Wojkowicach
P.S.
Parkowanie równoległe, blokowanie wyjazdu z jednostki Ochotniczej Straży Pożarnej oraz zastawianie dojazdu do posesji i inne cyrki, które wyprawione zostały w celu opuszczenia Archimedesa i wykonania zdjęć, to temat na osobną opowieść.
Zdjęcia prezentowane niżej powstały we wrześniu 2010 roku.
Lokalizacja