Przez większość swego życia związany z Galicją i Krakowem. Po ukończeniu w 1875 roku Akademii Wojskowej w Wiener-Neustadt służył w 4 Regimencie Dragonów w Enns, ale już od 1878 jako oficer sztabu 21 Brygady Piechoty we Lwowie. W 1896 roku jako pułkownik obejmuje dowództwo 3 Regimentu Ułanów w Krakowie. Odtąd jego kariera związana jest z tym miastem. W 1901 roku był już dowódcą 16 Brygady Kawalerii, a od 1905 - Dywizji. W 1909 roku dowodzi już krakowską 12 Dywizją Piechoty, później, już jako generał kawalerii całym krakowskim I Korpusem. Na Wielką Wojnę wyruszył jako dowódca austro-węgierskiej 2 Armii. Jego wojska wsławiły się niezwykle ciężkimi bojami w Karpatach. Od 1918 roku feldmarszałek.
Po upadku Monarchii zamieszkał w Opawie, został przyjęty do armii czechosłowackiej i przeniesiony w stan spoczynku otrzymując wojskową emeryturę. Ostatni etap jego życia nie był niestety chwalebny, ale wypada nieco o tym wspomnieć. Po zajęciu Czechosłowacji przez Hitlera przyjął tytuł honorowego feldmarszałka Rzeszy.
Spoczął na cmentarzu miejskim przy ulicy Otickiej.
Sam cmentarz jest wspaniały i na spacer po nim trzeba sobie zarezerwować niejedną godzinę.
Jako pułkownik z czasów służby w Krakowie
Z szefem Sztabu Generalnego Franzem Conradem von Hotzendorfem
I mało chwalebny ostatni okres życia