Co prawda dokumenty potwierdzają istnienie młyna w tym miejscu już w XVIII wieku, zachowany do dziś obiekt jest z pewnością młodszy i zapewne powstał w miejscu starszego, drewnianego zakładu młynarskiego pod koniec wieku XIX.
Ładny, piętrowy budynek wzniesiono z cegły. Pierwotnie posiadał dwuspadowy dach (dziś zawalony), a jego urządzenia zasilane były wodami potoku Młyńska Woda. Podejrzewam, że był to młyn parowy.
W jego sąsiedztwie znajdują się inne zabudowania gospodarstwa młynarskiego.
Zwracają uwagę detale - w tym neogotyckie, ostrołukowe otwory okienne. To musiał być naprawdę ciekawy obiekt.
Podejrzewam, że młyn działał po roku 1945, ale został upaństwowiony.
Kiedy ostatecznie zakończył działalność - nie mam pojęcia.
Opuszczony i nieużytkowany spłonął, tracąc stropy i dach. Nadpalone belki nadal można obejrzeć we wnętrzu.
Co ciekawe - nadal zachowały się kamienie młyńskie, leżące w trawie nieopodal ruin.
Zdjęcia w styczniu 2024 roku wykonał mój kolega z drużyny.
