Podczas moich "szwendań" po Śląskim Olimpie postanowiłam przyjrzeć im się bliżej. Zwłaszcza, że konstrukcje te są doskonale czytelne na mobilnym Geoportalu w zakładce LIDAR, który działa na Ślęży całkiem nieźle, więc idzie się od obiektu do obiektu jak po sznurku. Czysta przyjemność!
W dodatku okazało się, że zadanie z opisem zagród także mam mocno ułatwione!
Na stronie naszesudety.pl pan Witold Komorowski wykonał tak dobrą analizę tematu, że po prostu nie ma za bardzo czego poprawiać.
Ani dublować, bo to bez sensu.
Majstersztyk!
Wszystkie zagrody ślężańskie z reguły mają kształty równoległoboków, często prostokątów, o bokach od kilkunastu do kilkudziesięciu metrów. Boki tych czworokątów są utworzone z niskich (poniżej jednego metra) nasypów kamiennych lub – rzadziej – murków ułożonych z dopasowanych głazów. Wnętrza ogrodzonych placyków są na ogół oczyszczone z kamieni i wyrównane. Obecnie część ogrodzeń kamiennych jest trudna do identyfikacji w terenie ponieważ zarasta je las i pokrywa gruba warstwa liści. W tych lepiej zachowanych można zauważyć pewną prawidłowość: w najniżej położonym kącie zagrody znajduje się wąska przerwa w ogrodzeniu stanowiąca swoistą bramkę, która być może umożliwiała spłynięcie roztopionego wiosną śniegu, a w czasach kiedy zagrody spełniały swą rolę, była zamykana jakąś drewnianą zaporą.
- Źródło
Poniżej jedna z najlepiej zachowanych zagród, zwana roboczo "zagrodą nr 8".
Znajduje się ona poniżej Źródła Bayera, przy nieoznakowanej, dość stromej drodze, wiodącej z przełęczy Tąpadła na szczyt Ślęży. Jest doskonale czytelna, a jej mury zachowały się niemal w idealnym stanie.
Oj, chyba będę miała duuużo fajnych miejsc do odszukania i całą masę frajdy z tym związanej.
