Strażnicy Czasu

Pierwszy pręgierz na kłodzkim rynku istniał prawdopodobnie już w epoce średniowiecza, co związane było z lokacją Kłodzka na prawie niemieckim w drugiej połowie XIII wieku. Nie zachowały się żadne źródła, mówiące o jego wyglądzie.
Pręgierz, który zrekonstruowano współcześnie, powstał w latach 1551–1552. Służył do wymierzania kar i odczytywania przed nim wyroków. Wykonano go z piaskowca. Był zwieńczony figurką chłopa, trzymającego worek ze zbożem – przypuszczalnie jęczmieniem, który używany był w Kłodzku, ówczesnej stolicy hrabstwa kłodzkiego, do produkcji piwa. Pręgierz zlikwidowano pod koniec XVIII wieku, ponieważ uznano go za przeżytek dawnych czasów, dla którego nie znaleziono miejsca w ówczesnym systemie karnym.

Inicjatorem odbudowy pręgierza był franciszkanin ojciec Antoni Kazimierz Dudek, historyk związany z Kłodzkiem. Replika została wykonana z piaskowca radkowskiego przez kamieniarzy, Danutę i Krzysztofa Koconiów, według projektu architektów: Johanna Kościukiewicza i Nikolaya Delinescheva. Figurę chłopa wykonał artysta rzeźbiarz, profesor Marian Molenda. Fundatorami repliki byli Aneta Leśniak i Ryszard Matyasik. Zgodę na postawienie pręgierza wydały lokalne władze. Obiekt został odsłonięty w dniu 31 maja 2011 roku, przy okazji odgrywania na ulicach miasta widowiska Misterium Passionis.