Strażnicy Czasu

Karolina Kot pisze:Jeszcze nie czas. Jeszcze nie tym razem.

Dosłownie jak dowódca U96 po wykonaniu napraw i podniesieniu okrętu z dna Cieśniny Giblartarskiej po przedarciu sie z Atlantyku na Morze Śródziemne mknąc pod osłoną nocy w kierunku La Spezji

Das Auto.

I nawet poduszka powietrzna nie wystrzeliła
Może dlatego, że Archie nigdy czegoś takiego nie posiadał.

Po tylu spotkaniach ze zwierzętami to chyba czas Archiego dopancerzyć

Może to faktycznie dobry pomysł? Dozbroić w takie "karabiny" jak poniżej
To ultradźwiękowe gwizdki do odstraszania zwierzyny.

Ja raczej rozważam zamontowanie niewielkiego działka pokładowego, żeby w razie czego naparzać do dzików i łosi jak Manfred do samolotów w czasie I Wojny Światowej.
A tak swoją drogą to myślę, że Archie powinien już trochę wrzucić na luz z tym trafianiem w leśną zwierzynę, bo w końcu się za niego Janina Duszejko weźmie. A to już nie będzie prosta sprawa, bo ona ma Suzuki Samuraja.


Tymczasem nasz główny bohater już jest w warsztacie i jutro o 15 będzie do odbioru.
Ale wyglądało to naprawdę nieciekawie. A jaka sensacja!
Podczas załadunku na lawetę cały szpital znowu był w oknach, łącznie z dyrekcją. Brakowało tylko Bogusława Wołoszańskiego.
Normalnie już słyszę te charakterystyczne mlaśnięcia i glos mówiący bardzo powoli:
- Był chłodny, wrześniowy poranek...

Melduję, że z Archimedesem już jesteśmy znowu na czterech łapach.

Jak na auto, które było przez lata traktowane jako terenowe i kilka razy miało z tego powodu urwany wydech, a raz to nawet miskę olejową, ponadto zderzyło się z wozem drabiniastym, dzikiem i jeleniem oraz zaliczyło przydrożny rów, to nasz forumowy U-96 prezentuje się nadal całkiem nieźle.
A że zyskał kilka wgnieceń w dachu od kopyt, to co z tego? Będę wszystkim opowiadać, że to sam Rokita nas zaatakował, ale ostatecznie zrozumiał, z kim zadziera, wystraszył się i dał sobie spokój.

Lepiej nie porównywać Archimedesa do filmowego U-96 który szczęśliwie wychodził z wszelkich perypetii na oceanie ,smutnie skończył wydawało by się bezpiecznym porcie macierzystym.

Tak, znam tę historię.
Na wszelki wypadek razem z Arczkiem postanowiliśmy się trzymać z daleka od Sosnowca.

Wbrew pozorom cała ta sytuacja była dla mnie mocno stresująca. Lecący na nas z boku ogromny jeleń śni mi się po nocach. Masa szczęścia w nieszczęściu.
W celu odreagowania m.in. przerobiłam kalendarz w dyżurce lekarskiej:




Powstała także pewna ilość głupich obrazków tematycznych, czyli tzw. memów:



No bo ile razy można tym samym autem wpadać na dzikie zwierzęta?!
Do trzech razy sztuka, czy jak?

Widzę że nie pałasz miłością do tych biednych zwierząt

Mam z nimi kosę.
Jak Zagłębie Sosnowiec z Górnikiem Zabrze.