Poznań - Kolegiata Matki Boskiej Nieustającej Pomocy
: czwartek 24 wrz 2015, 21:30
Fara, czyli Kolegiata Matki Boskiej Nieustającej Pomocy, św. Marii Magdaleny i św. Stanisława Biskupa, znajdujący się przy ul. Gołębiej w Poznaniu, u wylotu ul. Świętosławskiej, jest jednym z najcenniejszych zabytków barokowych w Polsce.
Jej budowę, trwającą ponad 50 lat, prowadzili jezuici (zakon ten sprowadzono do Poznania w roku 1570). Powstający obiekt był tak wielki, że władze miasta zmuszone były przesunąć miejskie mury!
Świątynia została konsekrowana w 1705 r (Prace nad nią nie były jeszcze wtedy zakończone! Dla przykładu: dopiero w roku 1732 Pompeo Ferrari ukończył ołtarz główny), od tamtego czasu przeszła jednak wielokrotne przebudowy. Imponująca, chociaż zasłonięta przez okoliczne budynki fasada świątyni jest dziełem Giovanni Catenazziego. Nad wejściem głównym, we wnęce góruje figura św. Ignacego Loyoli, założyciela zakonu jezuitów.
Gdy w roku 1773 zlikwidowano zakon jezuicki, przejęła ona rolę miejskiego kościoła parafialnego, stając się farą.
W czasie II Wojny Światowej wojska niemieckie zniszczyły jej wnętrze, urządzając sobie w nich magazyn. Na szczęście zabytek odbudowano w latach 1948-1950. Ponowny remont odbył się w latach 2002-2007.
Trójnawowe wnętrze aż kipi barokowym przepychem.
W roku 2010 kościół otrzymał tytuł bazyliki.
Lokalizacja
Zdjęcia wykonałam w listopadzie 2010 roku.
Jej budowę, trwającą ponad 50 lat, prowadzili jezuici (zakon ten sprowadzono do Poznania w roku 1570). Powstający obiekt był tak wielki, że władze miasta zmuszone były przesunąć miejskie mury!
Świątynia została konsekrowana w 1705 r (Prace nad nią nie były jeszcze wtedy zakończone! Dla przykładu: dopiero w roku 1732 Pompeo Ferrari ukończył ołtarz główny), od tamtego czasu przeszła jednak wielokrotne przebudowy. Imponująca, chociaż zasłonięta przez okoliczne budynki fasada świątyni jest dziełem Giovanni Catenazziego. Nad wejściem głównym, we wnęce góruje figura św. Ignacego Loyoli, założyciela zakonu jezuitów.
Gdy w roku 1773 zlikwidowano zakon jezuicki, przejęła ona rolę miejskiego kościoła parafialnego, stając się farą.
W czasie II Wojny Światowej wojska niemieckie zniszczyły jej wnętrze, urządzając sobie w nich magazyn. Na szczęście zabytek odbudowano w latach 1948-1950. Ponowny remont odbył się w latach 2002-2007.
Trójnawowe wnętrze aż kipi barokowym przepychem.
W roku 2010 kościół otrzymał tytuł bazyliki.
Lokalizacja
Zdjęcia wykonałam w listopadzie 2010 roku.