Strona 1 z 1

Kraków – dawne koszary kawalerii przy ul. Dekerta

: wtorek 13 gru 2016, 17:03
autor: Franek D.
Cztery lata temu, bywając na krakowskim Zabłociu, kilkakrotnie odwiedziłem opuszczony budynek dawnych koszar przy ul. Dekerta. Opisałem go też na innym forum, podając mylną informację, że mieściły się w nim koszary piechoty.
Z dziurawym w wielu miejscach dachem, z zamurowanymi oknami oraz wyważonymi drzwiami, stanowił wtedy noclegownię dla miejscowych bezdomnych.
Przyznam się, że od tamtego czasu więcej tam nie byłem…

Re: Kraków – dawne koszary kawalerii przy ul. Dekerta

: wtorek 13 gru 2016, 17:05
autor: Franek D.
Kiedy zamieściłem informację o koszarach na http://www.rawelin.org/rawelin/stowarzyszenie.htm, otrzymałem delikatne sprostowanie, a zarazem dokładny opis miejsca od jednego z aktywnych członków Małopolskiego Stowarzyszenia Miłośników Historii „Rawelin”:
„Koszary dla plutonu pionierów kawalerii (Kavallerie – Pionieren Zugskaserne In Zabłocie) znajdowały się przy ul. Dekerta. Wywodziły się one z obiektów cegielni Wodeckiego, wykupionej przez wojsko w roku 1852. Z czasem część terenu cegielni przekształcono w koszary; nastąpiło to nie później niż w roku 1888. Był to z natury rzeczy obiekt niewielki – składał się z parterowego budynku mieszkalnego, stajni dla koni, budynku magazynowego mieszczącego skład narzędzi saperskich i kilku małych budynków pomocniczych. Na tyłach stajni znajdowała się otwarta ujeżdżalnia. Budynek mieszkalny był ustawiony do ulicy poprzecznie - ścianą szczytową; nietypowy układ przestrzenny był konsekwencją uprzedniej przynależności tego terenu do zespołu cegielni, którego główna oś kompozycyjna i komunikacyjna była prostopadła do ul. Dekerta. Koszary wyróżniały się pięknym, komponowanym ogrodem zamykającym ich teren od wschodu (wzdłuż dzisiejszej ul. Wałowej, wyznaczającej obecnie dawną granicę terenu koszar)”. /autor Krakał/

Re: Kraków – dawne koszary kawalerii przy ul. Dekerta

: piątek 13 sty 2017, 16:01
autor: Mario
Dodam dzisiejsze zdjęcia:
Koszary (bez dachu) stoją nadal. Południowa część z zachowanym stropem jest nawiedzana przez "miejscowych".