Hanyszów - monografia według dostępnych źródeł

[Tymek28]

Hayszów to przysiółek Mąkolna choć z samą wsią ma niewiele wspólnego. Miejscowośći występuje w postaci rozproszonych od siebie zabudowań niedaleko drogi wojewódzkiej nr 390. Około kilometr od Złotego Stoku i podobnie tyle od Mąkolna. Położony jest na wielu górkach w towarzystwie lasu. Nazwa Hanyszów jest jedyna w swoim rodzaju. Wymyślona przez lokalnych mieszkańców na podstawie znajdującego się niedaleko szczytu Haniak noszącego w czasach niemieckich nazwę Der Hannig. W internecie próżno szukać informacji o przysiółku. Jedyną jest informacja o zrobieniu tu asfaltowej drogi w 2018 roku. W miejscowości znajduje się wapiennik. Pojednynczy znajdujący się na samym wjeździe od strony drogi wojewódzkiej. Na niemieckich mapach nazywany był "starym wapiennikiem" (alter K.O). Droga, obok, której jest została wybudowana w 1855 przy udziale Marianny Orańskiej, która kupiła wapienniki w tym samym okresie. Wychodzi na to, że wapiennik został wybudowany w 2 połowie XIX wieku. Drugim lokalnym zabytkiem jest kapliczka. Sprawa jest zagadkowa. Na niemieckiej mapie kapliczka (kap.) jest we wschodniej części przysiółka, obecnie w zachodniej przy polnej drodze na drugim wyżej położonym wjeździe z drogi wojewódzkiej. Nie wiadomo mi czy to nowsza kapliczka czy może została przeniesiona. Dodam, że w południowo-zachodniej części przysiółka pokryte lasem oraz bez wytartej ścieżki znajdują się 2 budynki z podpisem na współczesnych mapach: "Dawne tereny górnicze". Wydobywanie złota na terenie góry Haniak sięga XIII wieku, ale jest to wschodnia część góry, a górnicze tereny Hanyszowa są po zachodniej.

[Tymek28]

A to mi niespodzianka, ktoś stwierdzi, że zrobi artykuł na wiki o Hanyszowie. Udało mu się to. Dużo informacji zaczerpniętych z mojego postu. Wychodzi na to, że pomogłem

[Karolina Kot]

Rzeczywiście, jest! LINK. Gratulacje! Jesteś nawet podany w źródłach, co nieczęsto się zdarza.

Ech...
My tu na tym naszym Forum wszyscy jesteśmy tacy sami. Piszemy te ustrojstwa pro publico bono, nie szukając za to poklasku, nie oczekując orderów i świateł reflektorów na scenie, a tym bardziej zarobku.
Robimy to po to, by ocalić historię od zapomnienia.
I róbmy to dalej.