Strażnicy Czasu

Budynek dawnej farbiarni Wilhelma Koppa zbudowany w 1903 przy ul. Św. Trójcy nad kanałem Młynówki. Był to nowy budynek farbiarni która do tej pory funkcjonowała w budynku przy Rynku Wełnianym. Na najniższej kondygnacji fabryki ulokowano farbiarnię oraz kotły i maszyny parowe. Na wyższych piętrach znajdowały się: pralnia, oczyszczalnia benzyny, prasowalnia, ekspedycja i mieszkania. W specjalnym pomieszczeniu rozpakowywano i sortowano odzież dostarczaną z kilku regionalnych filii firmy (Chełmno, Grudziądz, Inowrocław i Toruń). Odzież prano w specjalnych maszynach pralniczych. Stosowano rozmaite środki ostrożności. Konstrukcja maszyn umożliwiała zamknięcie dopływu oraz szybkie pozbycie się benzyny i odcięcie zarzewia ewentualnego ognia. Zabrudzoną benzynę odzyskiwano, oczyszczając w trakcie destylacji. Przechowywano ją w specjalnych zbiornikach w piwnicach. Do ponownego użycia w procesie technologicznym była dostarczana specjalnym zamkniętym rurociągiem. O nadmiernie nagromadzonych oparach benzyny, grożących wybuchem, ostrzegał system alarmowy. W pralni usuwano z powodzeniem plamy po kawie, herbacie, piwie i czerwonym winie. Po wykonanych czynnościach odzież prano, suszono, prasowano i przywracano apreturę.

Zakład Wilhelma Koppa uchodził za wzorcowo zorganizowany pod względem zabezpieczenia przeciwpożarowego. Po śmierci Wilhelma Koppa w 1919 roku współwłaścicielami firmy były dzieci właściciela: dwie córki i sześciu synów. W praktyce prowadzeniem firmy zajmowali się jedynie bracia: Wilhelm Rudolf Albert, Julius Otto Friedrich i Felis Ernst Max. Zakład z powodzeniem funkcjonował przez cały okres międzywojenny i niemiecką okupację w latach 1939–1945, nadal będąc pod zarządem niemieckiej rodziny Kopp.

Po II wojnie światowej fabryka została upaństwowiona i przejęta przez Przedsiębiorstwo „Pralchem”. W latach 90. XX w. zaprzestano w niej działalności gospodarczej.